Кога сѐ правите со срце, тогаш пишувањето за деца се претвора во лет низ учењето, училиштето, сонцето, небото, прегратките, низ учењето на љубовта наизуст, вели Фикрета Јашиќ
Балкански писатели за млади во „Колибри“: Фикрета Јашиќ од Босна и Херцеговина
Драги деца, денешна гостинка во нашата рубрика „Балкански писатели за деца во ’Колибри’“ е Фикрета Јашиќ, авторка и голема пријателка на младите момчиња и девојчиња, за кои книгите и литературата сѐ уште се неоткриен свет, во кој би сакале да нурнат.
Фикрета ни ја испрати својата најнова приказна, насловена „По моето небо“, напишана на 9 октомври.
За неа познатиот македонски писател Горјан Петревски кажа: „Разиграно и распеано, како песна. Како и самите години низ кои некогаш, одамна, сме мислеле дека никој никогаш нема да ги прекине. Дури ни времето. Прекрасна слика за детството. Сѐ е живо и сѐ дише со некој посебен живот. Емоции и лирика…“.
За својот творечки ангажман посветен на децата Фикрета Јашиќ вели дека е голема одговорност, но ако тоа се прави со срце, сѐ е полесно.
– Кога сѐ правите со срце, тогаш пишувањето за деца се претвора во лет низ учењето, училиштето, сонцето, небото, прегратките, низ учењето на љубовта наизуст… А, истовремено, читајќи, вие ги допирате небото, месечината, ѕвездите, птиците. Го откривате светот што ви се насмевнува, ве учи, ве поттикнува да истражувате и секојдневно расте во окото и во детското небо. Да се пишува за деца е лет, полетување на душата и телото на писателот – објаснува Фикрета Јашиќ.
Таа речиси целиот работен век го минала работејќи во Народната библиотека во Сребреник.
– Мојата работа во Народната библиотека во Сребреник почна во 1980 година, а ѝ се посветив со многу љубов и инспирација. Книгите, читателите, особено најмладите, средбите со писателите, поетите, уметниците, со новинарите и други креативци, беа мои емотивни и интелектуални придвижувачи. Беа и моја сила, моја трансформација на патот во потрагата по знаењето, до духовното растење, самоспознанието, но и до прифаќањето и комуникацијата со сите што ги сакаат книгата, читањето, музиката, уметноста и културата воопшто. Ме инспирираа сите што беа со мене како партнери, соработници и учесници во организацијата и реализацијата на културните содржини на библиотеката. Всушност, тоа беа вредните читатели, почнувајќи од оние најмладите, учениците, средношколците и студентите, па до повозрасните и најстарите, пензионерите. Така созреваме ние во нашата библиотека, негувајќи ја љубовта кон читањето, кон креативното пишување, музицирањето, драмскиот израз, новинарството, ликовното изразување, како и негувањето на сите видови дијалози, од мултилингвалните до интердсициплинарните, од интеркултурните до мултикултурните и слично. На тој начин беа реализирани проекти за промоција на родниот крај, на роднокрајното уметничко и научно творештво, и сето тоа во интеграција со културното и социјалното опкружување – објаснува Фикрета Јашиќ.
Таа посочува дека токму во еден таков амбиент е создадена нејзината книга бајки насловена „Сино срце“.
– Оваа моја литературна творба, „Сино срце“, е плод на дружбата со најмладите корисници на библиотеката. Таа е љубов, голема љубов, која извира од креативното срце и од битието што бескрајно сака. Таа љубов се пренесува и на читателите на „Сино срце“, кои летаат со него додека шири љубов наоколу – ни рече писателката.
Таа е авторка и на книгата „Песните на моето детство“, издадена во 2017 година. Всушност, станува збор за збирка песни и приказни за деца што ги напишале членовите на литературната секција во библиотеката.
– Книгата со творбите на 80 млади автори е издадена непосредно пред моето одење во пензија. Јас сум уредничка и ја напишав рецензијата. Наскоро треба да излезе и мојот прв роман „Дама“. Се надевам дека кучката со ова име, заедно со своите кутриња, на голем број читатели ќе им го покаже патот до чистата, безусловна љубов, од човек до човек, од дете до дете, од луѓето до животните…- открива Фикрета Јашиќ.
М.Т.
