ШТО МУ НАПИША ПРОФ. Д-Р ИГОР ЈАНЕВ НА НИМИЦ, ВО ИМЕ НА СВЕТСКИОТ МАКЕДОНСКИ КОНГРЕС, ВО 2018 ГОДИНА
Ваша екселенцијо, почитуван г. Метју Нимиц,
Имам чест да ви се обратам во име на Светскиот македонски конгрес во врска со прашањето за името на мојата земја во Обединетите нации (ООН). Целта на ова писмо е да изрази искрена благодарност за вашите огромни напори за надминување на разликата помеѓу Република Грција и Република Македонија.
Почитуван господине, разбирам дека оваа долгорочна „разлика“ беше вештачки и наметнат „спор“ помеѓу Република Грција и Република Македонија. Како што знаете, името на државата, кое е предмет на домашната јурисдикција на таа држава, не создава меѓународни законски права за државата што го прифаќа името, ниту им наметнува законски обврски на другите држави. Името нема никакво влијание врз територијалните права на државите и во таа смисла, грчкото тврдење дека името на државата подразбира „територијални претензии“ нема правно значење и правна основа. Со своето официјално државно име, Република Македонија не загрозува никакво меѓународно правно право(а) на Република Грција и, во согласност со тоа, ние во Македонија силно и со право веруваме дека сите барања на Грција се нелегитимни. Понатаму, ние исто така веруваме, како и повеќето меѓународни научници, дека споровите околу имињата на државите не можат да бидат легитимни и законски засновани.
Според нашето гледиште, од самиот почеток, кога Македонија беше кандидатка за членство во ООН во 1992 година, грчката дипломатија успеа во класичната тактика на „замена на тезите“, каде што тие го застапуваа ставот за недостиг од признавање (од една земја, Грција) како „спор“ или „разлика“ што може да биде релевантно како случај за Советот за безбедност на ООН. Некако, Обединетите нации не ја сфатија лукавата тактика на Грција и, како резултат на тоа, воведоа незаконски дополнителни услови за прием на Македонија во организацијата.
Да ве потсетам, господине, дека имаше уставни одредби (измени и дополнувања на македонскиот устав, направени на јануари 1992 година), со кои се тврди дека Република Македонија „нема територијални претензии кон кои било соседни држави“.
Во таа смисла, драг господине, ќе ви имплицираме да им предложите на двете страни, на Грција и на Македонија, да го решат проблемот преку Генералното собрание на ООН и/или преку Меѓународниот суд на правдата во Хаг. Тоа може да биде корисно, бидејќи секоја варијација или форма на решение за името (кое било предложено име) го вклучува очигледно нашиот идентитет и ја надминува нашата македонска „црвена линија“ за неинтервенција и немешање во идентитетските области и домашни прашања или надлежност. Значи, накратко, секоја промена на името на државата нема да биде прифатливо решение за Македонија.
Почитуван господине, според нашето мислење, кое верувам дека го дели мнозинството од македонскиот народ, најдоброто решение што можете да го предложите е да го поставите прашањето за признавање на македонското име до Генералното собрание на ООН. Во тој правец на дејствување, господине, ве охрабруваме да ѝ дадете предлог на македонската влада да побара усвојување на Резолуцијата на Генералното собрание на ООН за продолжување на членството на Македонија под уставното име Република Македонија. Ние веруваме дека ова е праведно решение што можете да го предложите да се стави крај на очигледно ирационален и неоснован „спор“ околу (нашето) државно име.
Господине, ви благодарам многу за одвоеното време,
Со почит,
Игор Јанев, Светски македонски конгрес
