- Се надевам дека ќе ги охрабрам другите луѓе да станат и да го остварат својот сон, изјави за АП Мајкл Едвардс, првиот британски олимписки скокач со скии, кој потоа речиси нема нешто што не направил откако влезе во центарот на вниманието. Снимал песни, танцувал на мраз, снимал реклами и зборувал со часови за она што најдобро го знае: како стигнал тука. Малкумина надвор од светот на скијачките скокови се сеќаваат на победникот на ЗОИ 1988, бидејќи најпознат останува човекот што беше последен, пишува АП
Чекајќи на премиерата на „Убавицата и ѕверот“, Мајкл Едвардс почувствува трема што ја доживеа четири децении претходно гледајќи ја опасно стрмната скијачка скокалница. На спортистот, кој стана и актер, попознат како Еди Орелот, не му беше непозната тремата, но ова беше различно, тој беше на прагот да се соочи со театар преполн со деца, пишува агенцијата „Асошиејтед прес“ (АП). Во скијачките скокови можеше да скрши коска, тука само ризикуваше да се сопне од своите реплики и да не успее да предизвика смеа. Едвардс ја додаде глумата во динамичниот бизнис на тоа да биде Еди Орелот, зголемувајќи ја својата слава многу подолго од неговиот краток лет како прв британски олимписки скокач со скии што му донесе слава и покрај тоа што беше последен на Зимските олимписки игри (ЗОИ) во 1988 година. Речиси нема нешто што не направил откако влезе во центарот на вниманието, снимал песни, танцувал на мраз, се облекол двапати како кокошка, бил интервјуиран во бордел, снимал реклами за автомобили и очила и зборувал со часови за она што најдобро го знае: како стигнал тука, пишува АП.
– Секогаш сум многу, многу благодарен што бев наречен Еди Орелот и неверојатно е што зборувам за тоа 38 години подоцна. Се надевам дека ќе ги охрабрам другите луѓе да станат и да го остварат својот сон – изјави тој за АП.
Неверојатни почетоци
Не изгледаше дека Едвардс се упатува кон слава. Тој пораснал, и уште живее, на работ на Котсволдс, во западна Англија, каде што снегот е редок и ридовите никогаш не би се помешале за планини. Неговиот татко очекувал да го следи во малтерисувањето, како што тој го следел својот татко. Но адолесцентот Едвардс имал различни идеи, откако училишната екскурзија на италијанските Алпи разбудила страст за скијање. Тој станал редовен член на скијачкиот центар Глостер, каде што цврста пластична површина колку три фудбалски игралишта нуди скијање во текот на целата година. Тој станал добар во спуст, но не влегол во британскиот скијачки тим за ЗОИ во Сараево во 1984 година. Непоколеблив, си поставил повисоки цели откако сфатил дека Велика Британија нема скијачи скокачи.
Едвардс отишол во Лејк Плесид (САД), каде што нашол скии и опрема, вклучувајќи кацига без ремен што ја прицврстувал со врвка и преголеми чизми што ги облекол со пет пара чорапи, пишува АП. На 22 години тој учел нешто што најдобрите скијачи скокачи во светот почнале да го совладуваат како деца.
– Беше како брз курс. И, да, преземав огромни ризици. Кога завршив со скијачките скокови, бев исто толку исплашен кога го направив мојот последен скок како кога го направив првиот. Никогаш не се навикнуваш на тоа – рече тој.
Бидејќи немаше пари и немаше спонзори, тој бараше храна од канти за ѓубре, спиеше во амбари, автомобил, па дури и во ментална болница во Финска и во други болници, пишува АП.
– Полесно би ги набројувал коските што не сум ги скршил – се пошегува тој.
Двапати го скрши черепот, додека носеше кацига, ги скрши вилицата, клучната коска на пет места, три ребра и оштети бубрег и колено. Тоа не го спречи. Се стремеше кон поголеми скокови и се натпреваруваше на меѓународно ниво. И покрај напорите на британските спортски федерации да го спречат да се натпреварува, на крајот скокна доволно далеку за да ја претставува Велика Британија на ЗОИ. Едвардс пристигна во Калгари каде што имаше знак со добре дојде за Еди Орелот, несвесен дека е за него, пишува АП. Новинарите ги обожаваа неговата ентузијастичка решителност и изгледот на аутсајдер. Малкумина надвор од светот на скијачките скокови се сеќаваат на победникот, Летачкиот Финец Мати Никенен, кој скокна над 120 метри и победи во двете дисциплини, бидејќи најпознат останува човекот што беше последен, 19 метри зад најблискиот конкурент, но поставувајќи британски рекорд од 71 метар, пишува АП. Едвардс лудо мавташе со рацете по слетувањето, а публиката од 85.000 луѓе полуде. Тој се врати и имаше пречек како херој, придружуван од полиција низ толпите на лондонскиот аеродром „Хитроу“.
– Моите нозе не ја допреа земјата околу три и пол, четири години. Патував низ целиот свет отворајќи трговски центри, терени за голф, хотели, забавни паркови, правејќи многу ТВ и радиоемисии, среќавајќи филмски и ТВ-ѕвезди, музичари, бендови, познати луѓе, кралски семејства, низ целиот свет и беше неверојатно – рече тој, пренесе АП.
Долгоочекуван медал
Светот на скијачките скокови беше помалку одушевен и се погрижи никогаш да нема друг скијач скокач како Едвардс.
– Имаме илјадници како Еди Едвардс во Норвешка. Но никогаш не им дозволивме да скокаат – рече Торбјорн Игесет, технички директор за скијачки скокови на Меѓународната скијачка и сноуборд-федерација (ФИС), регулаторното тело на спортот.
Она што е познато како „правило на Еди Орелот“ постави минимална должина на скок, надвор од неговиот дофат и со тоа завршија амбициите на Едвардс за скокање. Како што можностите за промоција исчезнаа, Едвардс се врати на малтерисувањето, пишува АП. Потоа, победничкиот настап во натпреварот за нуркање во реалното шоу „Сплеш!“ му помогна да ја оживее својата втора кариера, во 2013 година. Три години подоцна, биографскиот филм „Еди Орелот“, во кој глумат Тарон Еџертон како Едвардс и Хју Џекмен како негов тренер, му овозможи да ја пензионира својата мистрија. Тој сега заработува од 3.000 до 12.000 фунти за разговори неколку дена во неделата, што му помага да закрепне од финансиските проблеми, пишува АП. Адаптацијата на „Убавицата и ѕверот“ во театарот „Вотерсмит“ во близината на Лондон е неговиот втор обид во пантомимата. „Панто“ е уникатно британско толкување на класичните бајки за време на Божиќ, кое спојува музика, танц, шеги за деца, хумор за нивните родители…, а често глумат и помалку познати личности заедно со амбициозни актери. Необичните пресврти во заплетот се прикрадуваат на славата на Едвардс иако половина од публиката не била доволно возрасна за да го гледа филмот кога излегол, а да не зборуваме да го гледа на ЗОИ, пишува АП. „Скок“ од Ван Хален се свири додека неговиот лик влегува на сцената носејќи го својот најнов изум, скии со млазен погон. Една шега ги тера децата во публиката да викаат „на твојата глава“, кога тој се обидува да ги најде своите гигантски очила. Подоцна тој скија на сцената, се спушта надолу за да ја престигне санката на Дедо Мраз прикажана на видео проектирано зад него. Едвардс скока, слетува и добива златен медал. Сцената не послужи како поента за заплетот, туку го препознава она по што Едвардс е најпознат, скок и слетување на нозе, пишува АП. Н.М.
