Во светот има 25 милиони семејства што заработуваат за живот од кафето. Кога ќе се земе предвид бројот на членовите на семејството, таа бројка денес достигнува околу 100 милиони луѓе зависни од одгледување и продажба на кафе. Во Бразил, каде што се произведува речиси една третина од светското кафе, повеќе од пет милиони луѓе се вработени во одгледувањето над три милијарди растенија кафе. Кафето е потрудоинтензивна култура од другите растителни култури во истите региони, како шеќерната трска, бидејќи неговото одгледување не е автоматизирано и бара многу човечко внимание
Влијанието на кафето врз политиката, економијата и општеството во историјата и сегашноста (3)
Консумирањето кафе стана составен дел на многу култури и често служеше како средство за зближување различни култури. Неговото присуство на културни настани, церемонии и прослави ја збогати човечката интеракција и создаде трајни врски меѓу луѓето. Низ историјата, различни заедници ги споделувале своите обичаи и ритуали во кафулињата. Културниот мост „Каван“ придонесува за разбирање и толеранција меѓу луѓето од различни етнички, јазични и културни кругови. Различни заедници развија уникатни ритуали за кафе, од турско кафе до италијанско еспресо. Кафето стана симбол на гостопримството и заедништвото.
Италијанското еспресо се рашири низ светот благодарение на Хауард Шулц, директорот за маркетинг на американската компанија „Старбакс“, кој го посети Милано во 1983 година и беше фасциниран од стотиците барови што служеа лате и еспресо-кафиња. Враќајќи се дома, тој ги убедил сопствениците на „Старбакс“ да му дозволат да отвори еспресо-бар. Во 2020 година, „Старбакс“ поседуваше близу 9.000 кафулиња/ресторани во САД и можеше да се пофали со повеќе од 30.000 кафулиња/ресторани низ светот. Во 20 век, кафето се сметало за пијалак на интелектуалците на Запад, бидејќи било прифатено од популарните писатели како Ернест Хемингвеј, Ф. Скот Фицџералд и Т.С. Елиот. Ова објаснува зошто кафето е популарно меѓу народите и ниту левицата ниту десницата не сакаат да го забранат (барем засега).
Најдобри земји за производство на кафе
Секој ден во светот се пијат повеќе од 2,25 милијарди шолји кафе, а потребите на потрошувачите се големи. Земјите што одгледуваат кафе се главно земји во развој по т.н појас за кафе околу екваторот: Бразил, Колумбија, Еквадор, Перу, Панама, Мексико, Кенија, Етиопија, Индија, Индонезија, Мјанмар, Виетнам, итн. Од Етиопија, кафето се проширило низ арапскиот свет, а потоа до крајот на 17 век преку Азија до Јава и Суматра. Во 18 и 19 век, одгледувањето кафе се рашири низ Латинска Америка и тогаш појасот за кафе го доби својот конечен обем.
Водечки 10 земји што одгледуваат кафе во 2021 година се: Бразил (2,6 милиони метрички тони), Виетнам (1,5 милион метрички тони), Колумбија (754.000 метрички тони), Индонезија (669.000 метрички тони), Хондурас (475.000 метрички тони), Етиопија (471.000 метрички тони), Перу (346.000 метрички тони), Индија (312.000 метрички тони), Гватемала (254.000 метрички тони) и Уганда (209.000 метрички тони).
Во светот има 25 милиони семејства што заработуваат за живот од кафето. Кога ќе се земе предвид бројот на членовите на семејството, таа бројка денес достигнува околу 100 милиони луѓе зависни од одгледување и продажба на кафе. Во Бразил, каде што се произведува речиси една третина од светското кафе, повеќе од пет милиони луѓе се вработени во одгледувањето над три милијарди растенија кафе. Кафето е потрудоинтензивна култура од другите растителни култури во истите региони, како шеќерната трска, бидејќи неговото одгледување не е автоматизирано и бара многу човечко внимание.
Неоколонијалистички трендови на глобалниот пазар на кафе
Според истражувањата на експерти за глобалната трговија со кафе, во последните три децении најголеми профитери во светската трговија со кафе биле преработувачите во развиените земји како Германија, Италија и Швајцарија. Спротивно на тоа, малите фармери на кафе во земјите што произведуваат кафе само умерено ги зголемиле своите приходи во просек. Најголема заработка во глобалниот синџир на дистрибуција на кафе е остварена во секторот за печење кафе. Во текот на изминатите 30 години, цените и количествата печено кафе што се продаваат или сродни производи од кафе, како што се капсулите за кафе, значително се зголемија. Обемот на извозот на печено кафе е зголемен за четири пати, а извозната цена дури шест пати. За разлика од нив, количествата и цените на извозот на непечени зелени зрна кафе се зголемија само за околу 60 отсто.
Земјите на појасот за кафе извезуваат околу 70 отсто од нивните производи од кафе, но 87 отсто од нив се во форма на оригинално и необработено (непечено) зелено кафе. Ова не е изненадувачки бидејќи печењето кафе бара скапи инвестиции и е технички барано за да се постигне постојан вкус на кафето. Затоа преработката на кафе главно ја вршат богатите компании во развиените западни земји како Германија, Италија или Швајцарија.
Дополнително, многу потешко е да се транспортира печеното кафе на долги растојанија од, на пример, Бразил, Мјанмар, Етиопија до крајните потрошувачи, главно во Северна Америка и Европа, без губење на квалитетот. Затоа, печењето кафе во земјите каде што се одгледува кафето за западниот пазар е ограничено на неколку производи. Затоа неколку компании за кафе на Запад што доминираат на пазарот („Лаваца“, „Или“, „Неспресо“, „Дуве егбер“, „Јулиус мејнел“, „Чибо“) имаат огромна општествена одговорност кон земјите каде што се одгледува кафе, на пример, за поодржливо одгледување кафе, добро услови за работа, правични плати и посоодветна употреба на технологијата и машините на полињата. За жал, овие компании се однесуваат на неоколонијалистички начин.
Кога одгледуваат зрна кафе арабика (кои обично се користат за производство на печено кафе), одгледувачите можат да го зголемат својот приход само со подобрување на квалитетот на зрната. Спротивно на тоа, во случајот со зрната робуста (кои првенствено се користат за производство на инстант кафе), земјите во развој би можеле да стекнат технологија за преработка. Затоа инстант кафето може да се транспортира на подолги растојанија и е помалку комплицирано и поевтино за производство. Виетнам и Еквадор, на пример, успеаја да создадат соодветен сектор за производство на инстант кафе со текот на времето. Квалитетната државна политика може да ги поддржи производството и извозот на инстант кафе преку атрактивни услови за доаѓање на инвеститори и квалитетна транспортна инфраструктура.
Заклучок
Кафето останува клучна стока и во 21 век за многу земји во развој, како Бразил, Индија и Виетнам. Зависни од кафе, овие земји генерираат приход и обезбедуваат средства за образование, здравство и инфраструктурни проекти. Влијанието на кафето врз економиите на овие земји е огромно и помага да се намали сиромаштијата и да се стимулира развојот. Кафето е повеќе од едноставен пијалак, тоа е феномен што го обликува текот на човечката историја. Од раните трговски патишта до модерните кафулиња на секој агол, кафето е вткаено во културата, економијата и општеството на најразновидните народи и земји. Неговото влијание е глобално. Кафето е симбол на будност и иновативност, а неговото влијание сигурно ќе продолжи да ја обликува иднината на човештвото.
(„Геополитика“)
(Крај)
