Најраната шестжичена гитара била направена во Неапол

Дали сте знаеле дека…

Гитарата е музички инструмент со стапала, кој се користи во разновидни музички стилови и е исто така познат како класичен соло-инструмент. Во популарната култура најчесто се смета како примарен инструмент во блуз, кантри, фламенко и рок-музиката. Гитарата вообичаено има шест жици, но постојат и гитари со седум, осум, десет, единаесет, дванаесет и осумнаесет жици.
Фигурите што свират на предокот на гитарата, ископани во Суза, Иран, датираат од 2000-1500 пр. н.е., а се чуваат во Националниот музеј на Иран.
Инструментите слични на гитарата биле популарни најмалку во последните 5.000 години. Изгледа дека гитарата потекнува од пораните инструменти познати во древна Средна Азија, како цитара. Инструменти многу слични на гитарата се појавуваат и во антички статуи и цртежи ископани од стариот ирански главен град Суза. Модерниот збор гитара бил усвоен во македонскиот јазик од средновековниот андалузиски арапски Κιθάρα, кој потекнува од поранешниот латински cithara, кој пак доаѓа од грчкиот збор китара што потекнува од староперсискиот збор sithar.
Зборот qitara е арапско име за разни членови на семејството на лејти, кое било претходник на западната гитара. Името guitarra било воведено во шпанскиот јазик кога таквите инструменти биле донесени на Иберија од Маврите по X век.
Најраната шестжичена гитара била направена во 1779 година, од Гаетано Винасија (1759 – 1831) во Неапол, Италија. Семејството Винасија е познато по развивањето на мандолината. Оваа гитара била прегледана и не покажувала знаци на модификација од друг тип на гитара. Модерните димензии на класичниот инструмент биле воспоставени од Антонио Торес Хурадо (1817 -1892), кој работел во Севилја во 1850-тите. Торес и Луиз Панормо во Лондон (активен од 1820-тите до 1840-тите) биле одговорни за демонстрирањето на супериорноста на тој изглед на гитарата.
Електричната гитара била патентирана од Џорџ Бошам во 1936 година.

(Од Википедија на македонски јазик)