За првпат во светот научниците и биолозите ги анализирале песните на т.н. леопардски фоки и откриле дека предвидливоста на нивните шеми е извонредно слична на детските песни што ги пеат луѓето. Тоа е стратегија, велат тие. Имено, на мажјаците им е потребно нивниот повик да се чуе јасно низ огромните пространства на ледениот океан за да привлечат партнер.
Овие фоки се особено гласни за време на сезоната на парење, која трае од крајот на октомври до почетокот на јануари. Женките леопардски фоки пеат неколку часа во деновите кога се во парење. Но мажјаците се вистинските ѕвезди. Тие изведуваат подводни соло-настапи секоја вечер. Тие нуркаат во морето, пеејќи под вода околу две минути пред да се вратат на површината за да дишат и да се одморат. Оваа тешка рутина трае со недели.
Студијата испитувала индивидуални песни. Податоците што се користеле во студијата ги собрала Трејси Роџерс уште во 1990-тите. Роџерс забележала 26 индивидуални машки фоки додека спиеле. Потоа таа се вратила да ги сними нивните песни ноќе. Новото истражување вклучувало анализа на овие снимки за подобро да се разберат нивната структура и шеми. Тоа е направено со мерење на „ентропијата“ на нивните секвенци. Ентропијата мери колку е предвидлива или случајна една секвенца, а откриено е дека песните се составени од пет клучни „ноти“ или типови на повици. Потоа ги споредиле песните на машките леопардски фоки со неколку стила на човечка музика: барокна, класична, романтична и современа, како и песни од „Битлси“ и детски рими. Она што се издвоило е сличноста помеѓу предвидливоста на човечките детски рими и повиците на леопардските фоки. Детските рими се едноставни, повторувачки и лесни за запомнување – и тоа е она што го слушате во песните на леопардските фоки. За луѓето, предвидливата структура на мелодијата на детската песна помага да се направи доволно едноставна за детето да ја научи. За леопардската фока, оваа предвидливост може да му овозможи на поединецот да ја научи својата песна и да ја пее со денови. Оваа конзистентност е важна бидејќи промените во висината или фреквенцијата можат да создадат лоша комуникација, а комуникацијата преку песни е многу вообичаено однесување кај животните. Сепак, структурата и предвидливоста на песните кај цицачите се проучени само кај неколку вида.
Она што научниците сакаат да го истакнат, сепак, е дека разбирањето на комуникацијата со животните е многу важно. Тоа може да ги подобри ефикасноста на зачувувањето на животинските видови и благосостојбата на животните и да обезбеди важни информации за когницијата и еволуцијата на животните.
