Мускулите на очите се најактивни од целото тело, а надворешните мускули, кои им помагаат да се движат, се најсилни во однос на работата што ја прават – тие се 1.000 пати посилни од потребното. Гледаме милиони бои, вклучувајќи црвена, сина и зелена, како и многу мешавини од тие бои, а освен боите, ако мозокот се заигра, понекогаш очите реагираат и на звук.
За да трепнеме, потребно ни е само една десетина од секундата, а трепкаме на секои седум секунди, односно 11.500 пати на ден и околу 4,2 милиони пати годишно. Очите се состојат од повеќе од два милиони делчиња, кои работат заедно за да можеме да гледаме. Некои од поважните делови на окото се зеницата, должницата, белката, рожницата и мрежницата. Зениците се влезот преку кој очите испуштаат светлина и се со темна боја за да ја апсорбираат. Сепак, ние сме најмногу горди на должниците затоа што тие едноставно се најубави. Тие, всушност, се кружен мускул чија работа е да ја регулираат големината на зеницата и на тој начин да изберат колку светлина ќе помине низ нив.
Научниците открија дека луѓето со сина боја на очи потекнуваат од еден ист предок, кога се случила грешка во мутацијата пред шест до десет илјади години. Пред тоа сите луѓе имале кафеава боја на очите.
Рожницата е најпроблематичен, но и многу важен дел од окото. Станува збор за проѕирна леќа што ја изострува сликата, но исто така се замаглува ако има некој проблем. Речиси сите проблеми што ги имаме со видот се должат на лошата функција на рожницата.
Следна е белката, таа ги држи сите делови на окото заедно и низ неа минуваат нервите, кои понатаму ги пренесуваат информациите што ги собираме. Конечно, доаѓаме до најважниот дел – мрежницата, која содржи клетки, стапчиња и конуси, кои поврзани со нервни влакна го сочинуваат очниот нерв, и се одговорни за препознавање на бои и светлина.
Додека сте под стрес, тажни или пак сте многу весели, во очите има поплава, затоа треба да пролееме солзи за да се испразниме. Постои стара изрека дека ако првата солза падне од десното око, плачете од среќа, а ако падне од левото, тогаш од болка или тага. Сепак, науката не е сигурна дали тоа е вистина.
Ретки се оние луѓе што се целосно слепи на бои, почести случаи се непрепознатливоста на зелената и црвената боја, а во најретките случаи едното око гледа бои, а другото не. За кучињата, на пример, се верува дека се слепи на боја, односно дека се далтонисти.
