Студеното и снежно време, празните коловози, празните пешачки премини и трепкачките семафори сигнализираа дека градот за време на полицискиот час комплетно е заминат во домашна изолација. Можеше да се слушне само звукот на снегулките помешан со дождот, кој непрекинато паѓаше
ЕКИПА НА „НОВА МАКЕДОНИЈА“ НА ТЕРЕН ЗА ВРЕМЕ НА ПОЛИЦИСКИОТ ЧАС
Звукот од паѓањето на снегот, кој беше помешан со дожд, синоќа по 21 часот ја правеше најголемата врева по должината на празните скопски булевари, некогашните фреквентни и преполни крстосници, шеталишта и паркови. Да се почувствува пулсот на Скопје за време на полицискиот час за новинарите е можеби привилегија, но истовремено неодминливо е и чувството на мачнина длабоко во себе.
Празните улици и тротоари беа местата каде што единствено можевме да се разминеме со колегите новинари од другите редакции и полицајците што патролираа низ главниот град.
Ова беше сликата што синоќа за време на спроведувањето на полицискиот час ја забележа репортерската екипа на „Нова Македонија“, која направи обиколка во неколку различни населби во Скопје, вклучувајќи го и строгиот центар.
Практично, нашата екипа не можеше да одолее на предизвикот и уште веднаш, првиот ден, ја искористивме дозволата од страна на власта за непречена работа и движење на новинарите за време на полицискиот час.
„Добра вечер, господине, ве замолувам да се упатете накај дома“, беше единствениот „поздрав“ што го добивме вечерта од полициска патрола што од автомобил нѐ пресретна на раскрсницата помеѓу улицата Рузвелтова и булеварот Партизански одреди, кога десетина минути по 21 часот излеговме да провериме како живее Скопје по стапувањето во сила на забраната за движење на населението.
Откако ги покажавме дозволите за движење за време на полицискиот час, ни беше пријателски отпоздравено дека може да продолжиме да си ја вршиме работата. А, всушност, во вакви услови и нема што посебно да се забележи. Празнотијата и тишината на некој начин го исполнуваа и дополнуваа чувството дека граѓаните сериозно ги сфаќаат мерките на власта и целосно ги почитуваат, што, секако, е во интерес на сите.
Помеѓу одењето и враќањето за време на нашата работна обврска немаше ништо друго, освен улици испразнети од живот, гласови на жителите можеа да се слушнат единствено од балконите на становите во ближните згради каде што минувавме. Студеното и снежно време, празните коловози, празните пешачки премини и трепкачките семафори алудираа дека градот комплетно е заминат во домашна изолација.
Маалските улици и паркови, каде што вообичаено има млади луѓе, доцна во ноќта беа празни.
Нѐ одминаа и две медицински возила, кои патуваа по должината на Партизанска, во правец кон болницата „8 Септември“, и неколку такси-возила, кои беа раштркани низ повеќе локации во градот.
Од друга страна, полициските патроли беа видливи на секои 2-3 километри, кои во возила со вклучени светлосни сигнали ја надгледуваа состојбата во градот.
Очигледно униформираните полициски службеници вчера си ја вршеа работата добро.
Движејќи се низ центарот на градот и низ плоштадот, освен катанци на угостителските објекти, можеа да се забележат и известувања за забраната за работа на влезовите во продавниците и спортските обложувачници.
Во центарот на градот се разминавме и со новинарски екипи од други редакции, кои како и „Нова Македонија“ си ги извршуваа своите работни обврски. Така најверојатно ќе биде и во иднина, каде што новинарите ќе бидат ретките луѓе што заедно со вработените во органите за јавен ред и мир секој нареден ден од 21 до 5 часот ќе си ги исполнуваат своите работни обврски додека важи забраната за движење на населението.
За полицискиот час одлучи Владата на нејзина седница викендов и тој првпат се воведува на целата територија на Македонија. До кога ќе трае, дали ќе биде поригорозен или не зависи, пред сè, од дисциплинираноста на нас граѓаните.
