По настапот на „Охридско лето“
Фестивалот „Охридско лето“ беше домаќин на двајца истакнати музичари – пијанистката Илинка Манова и виолинистот Игор Пикајзен, кои настапија на сцената во црквата „Света Софија“ во Охрид со заеднички концерт.
Илинка Манова, позната по својата енергичност на сцената и беспрекорната техника, ја покажа брилијантноста музицирајќи на пијаното без напор. Во синхронија со нејзиниот талент, возбудливата изведба на виолината на Игор Пикајзен додаде слој на емотивна длабочина на репертоарот подготвен за концертната вечер.
– Ми претставува огромно задоволство што по долг временски период повторно сум дел од македонската музичка сцена, овој пат во Охрид. Иако веќе долги години не живеам во Македонија, чест и привилегија е да се настапува во татковината, нешто за кое сметам дека сите ние музичарите треба почесто да го практикуваме, особено затоа што почитта кон нашиот опус треба да потекнува првенствено од домашното тло. Навистина апсолутна е привилегијата да се настапува заедно со неизмерно талентираниот Игор Пикајзен, со кој верувам дека успеавме да им ги освоиме срцата на присутните гости – изјави Илинка Манова.
Дуото ја почести публиката со разновидна програма што поминуваше низ различни музички периоди, од класични ремек-дела до современи композиции. Фантастичната интеракција помеѓу пијанистката Манова и виолинската моќ на Пикајзен одекна кај присутните, оставајќи потпис со фестивалско наследство. Внимателно курираната програма содржеше дела од реномирани композитори, од Шуман, Парт, Исаије, Дебиси, Фајн и Фролов, истакнувајќи ги длабоките емоции и техничкиот сјај на двата инструмента. Со отворањето на концертот со „Соната за виолина и пијано Оп. 105“ на Шуман, дуото мајсторски ги пренесе страста и контрастните расположенија на делото, воодушевувајќи ги слушателите уште од првата нота. „Fratres“ на Парт обезбеди момент на длабока контемплација, прикажувајќи ги исклучителната музичка чувствителност и уметничка врска помеѓу инструментите на Манова и Пикајзен. „Caprice d’après l’etude en forme de Valse de Saint-Saëns“ на Исаије ја покажа виртуозноста на двајцата музичари, презентирајќи спој на елеганција и технички сјај што ја остави публиката без зборови. По кратката пауза, сонатата на Дебиси за виолина и пијано ги маѓепса слушателите со своето евокативно и живописно раскажување. Дуото вешто навигираше во трите става, оживувајќи ја музиката со својата музичка финеса и динамична интерпретација. „Соната бр. 6 за виолина во е-мајор Оп. 27“ на Исаије го покажа длабокото разбирање за делото на композиторот, импресионирајќи со емотивната изведба. Современите парчиња додадоа свежина во концертот. „За пријател“ на Мајкл Фајн прекрасно пренесе чувство на лична поврзаност, додека Концертната фантазија на Игор Фролов на теми од операта „Порги и Бес“ на Гершвин додаде возбудлив и живописен заклучок на вечерта. В.Д.
