Испраќањето војници во Украина, дури и ако е демократско и мирно, изгледа како продолжение на проширувањето на пипалата на НАТО уште поблиску до Москва. Народната мудрост вели дека не треба да ја чепкаш мечката или да го закачаш лавот додека спие, а логиката вели дека не треба да гасиш оган со бензин
Главниот камен на сопнување во односите меѓу Истокот и Западот беше отстранет со падот на Берлинскиот ѕид. Пред тоа, сите живееја во релативен мир од страв, знаејќи точно до каде се протега нивниот авторитет.
Сега, 35 години подоцна, цехот доаѓа за наплата. Бевме колатерална штета во падот на Берлинскиот ѕид, злобна показна вежба во реални димензии на она што еден ден би можело да се случи во поголеми размери во отсуство на светска мудрост. Лекцијата не се научи, дојдовме блиску до бездната. Камчињата од ѕидот се тркалаа од Бранденбуршката порта до Хелсинки, заглавувајќи се во војничката чизма и сè повеќе ги триеја табаните. Се започна со прекршеното ветување на Северноатлантската алијанса дека, по падот на Берлинскиот ѕид, нема да се прошири кон исток.
Тие постојано го игнорираа нивниот збор без да трепнат, а НАТО дел по дел го преземаше поранешниот Источен блок. Украина, очигледно, беше последната капка. Плановите за внесување на Киев во западната сфера предизвикаа жестоки реакции од Москва. Војната со несогледливи последици влезе во својата четврта година. Беа постигнати пробните премиси за мировен договор, но се појави апсурдната ситуација на сериозна војна околу составот на мировните сили. Инсистирањето на францускиот претседател Емануел Макрон, во договор на британскиот премиер Кир Стармер и идниот германски канцелар Фридрих Мерц, за испраќање меѓународни трупи на украинска територија, во кои ќе има војници од земјите членки на НАТО, и покрај жестокото противење од Русија, може за миг да ја претвори планетата Земја во огнена топка. Станарот на Елисејската палата е во право кога вели дека Украина е суверена земја.
И Србија е суверена, па тоа не ги спречи другите да ја распарчат. Како да е заборавено дека надвор од суверенитетот има политички игри и пред сѐ стратегиски интереси на големите сили. Се чини дека, за разлика од оној на НАТО, кој опфаќа различни народи и култури, рускиот интерес се протега онолку колку што се зборува рускиот јазик.
Испраќањето војници во Украина, дури и ако е демократско и мирно, изгледа како продолжение на проширувањето на пипалата на НАТО уште поблиску до Москва. Народната мудрост вели дека не треба да ја чепкаш мечката или да го закачаш лавот додека спие, а логиката вели дека не треба да гасиш оган со бензин.
Горан Чворовиќ
(новости.рс)
