Во научната јавност повторно се актуализира прашањето за границите на човечкиот живот
Вечната тема за тоа кои се границите на човечкиот живот, односно човековата желба за продолжување на животниот век повторно се актуализира. Неодамна во дел од светските медиуми се појави размислување дека луѓето во иднина може да живеат до 150 години, што повторно ги распрета старите теории.
– Оваа тема се дискутира веќе некое време и низ целиот свет постојат центри за истражување на стареењето, каде што анализираат како старееме, на кој начин, кои биомаркери се важни за следење на процесот на стареење. Се надевам дека овој продолжен животен век всушност ќе биде збогатен пред сè со здравје, што значи дека ќе се помине во добро здравје, а кога станува збор за бројот на години, тоа е непознато… Реално е можно животниот век на една личност да биде подолг во блиска иднина. Концептот на биолошко стареење не е нужно изедначен со хронолошко стареење. Значи, биолошкото стареење се однесува на тоа како нашите клетки, нашите ткива и нашиот организам како целина стареат, а хронолошкото стареење е колку години имаме, или што „вели“ нашиот извод од матичната книга на родените. Луѓето во светот на медицината и науката разбрале дека овие две возрасти често не се совпаѓаат. Затоа за некого велиме: па, не изгледаш на твоја возраст, изгледаш многу помладо, никогаш не би ти дал толку години – вели Јелена Миладиновиќ Делиќ, магистерка по фармација во Велика Британија, која дипломирала на познатиот „Кингс колеџ“ во Лондон и работела како професорка на универзитетот, но одлучила повеќе да се посвети на фармацевтската пракса.
Научничката објаснува дека тоа е навистина денешната реалност, дека имаме луксуз да можеме да се грижиме за нашата кожа, да го одржуваме нашето добро здравје многу години.
– И јас лично мислам дека секој поединец треба да работи на тоа како да го одржува доброто здравје. Треба да работиме на превенцијата, што е важна гранка на медицината, но и да ја преземеме одговорноста во свои раце. Пораките што доаѓаат од најодговорните авторитети укажуваат од каде всушност доаѓа можноста за истражување и кој всушност го прави тоа. Еден е професорот Андреј Мејер, кој работи во Сингапур, на нивниот национален универзитет, кој детално и систематски се занимава со прашањето на стареењето. Станува збор за клинички истражувања, употреба на одредени додатоци во одржувањето на долговечноста и одржувањето на доброто здравје. Воопшто не е едноставен процес и потребни се многу истражувања за да се види како всушност функционира нашето тело, како се однесуваат нашите клетки, дали нашите митохондрии го промениле обликот, како функционираат на енергетско ниво… Иднината ни носи животен век од најмалку 150 години. Она што можам да го кажам како искуство од Англија е дека навистина голем број постари граѓани го достигнуваат својот стоти роденден. Овој подолг животен век ни носи различни искуства и носи еден вид мудрост, зрелост, па дури и нежност што ја забележувам кај постарите луѓе. Тие имаат разбирање и нежен став кон себе и кон другите и тој став на самоприфаќање, а тоа е нешто што навистина може да се каже дека е привилегија. Има нешто навистина магично во тој животен процес – објаснува Јелена Миладиновиќ Делиќ.
Притоа, таа додава дека генерално во светот многу се зборува за важноста на позитивното стареење.
– Позитивното стареење или здравото стареење е всушност позитивен пристап кон стареењето. Гледаме како старееме и важно е да имаме цел да останеме во добро здравје што е можно подолго, да знаеме како функционираат нашите органи, што нè задоволува, каква е нашата генетска структура. Има многу нешта што поединецот може да ги спречи со своето однесување, своите животни навики, своите ставови, па затоа не смееме да заборавиме на менталното здравје и менталната хигиена, што е исклучително важно и препознаено како фактор за долговечност – вели таа.
За неа еликсирот на младоста е комбинација од ум и тело, што му носи на човекот еден вид хармонија, самоприфаќање, набљудување на себеси од точка на зрелост.
– А еликсирот на младоста е всушност скриен во клетката. Клетката е таа што ќе ви го даде сигналот. Не знам колку е добропозната, но да речеме дека нашите клетки комуницираат едни со други, нашите органи комуницираат едни со други. Ова може да се испита преку биохемиски механизми и одредени тестови. Но, за да се одржи здрава клетка, животните навики сè уште се важни. Ова ги вклучува условите во кои живееме, колку спиеме. Сето тоа е рецепт за долговечност, но и какви мисли го хранат нашиот ум, како се однесуваме кон себе, дали сме одговорни, дали се гледаме себеси реално и објективно… – додава Јелена Миладиновиќ Делиќ. М.В.
