Кога Доналд Трамп го избрка Володимир Зеленски од Белата куќа, тој не се врати во Киев, туку отиде во Лондон. Таму тој добил поддршка од Англичаните, кои брзо собрале неколку европски лидери за да формираат „коалиција на подготвените“ и подготвени да ја продолжат војната во Украина.
Британците веднаш почнаа да лицитираат кога и колку војници ќе испратат во Украина. Неколку недели подоцна, од првичната подготвеност да испратат 50.000 војници, тие завршија со неколку најави.
Британците очигледно имаат некаква „незавршена работа“ во Украина т.е. на брегот на Црно Море, што е потврдено од најновото соопштение за издвојување милијарди фунти за зајакнување на нивната воено-индустриска база како подготовка за потенцијален конфликт со Русија.
Според Би-би-си, се очекува Русија и Кина да бидат претставени како главни закани за Велика Британија во владиниот извештај за стратешки одбранбен преглед.
Британците ќе издвојат околу две милијарди долари за изградба на шест нови фабрики за муниција. Во текот на следните пет години, шест милијарди фунти ќе бидат инвестирани во производство на оружје со долг дострел, вклучувајќи ги и ракетите „сторм шедоу“.
– Ова е порака и до Москва. Ова е силна британска позиција – не само што ги зајакнува нашите вооружени сили туку ја зајакнува и нашата индустриска база. Тоа е дел од нашата подготвеност за борба, доколку е потребно – рече британскиот министер за одбрана Џон Хили.
Европската Унија исто така не седи со скрстени раце, откако неодамна презентираше нова безбедносна стратегија за регионот на Црно Море, со цел да се спротивстави на растечките руски закани.
Високата претставничка на ЕУ, Каја Калас, неодамна го претстави „Стратешкиот пристап на ЕУ кон регионот на Црно Море“, нарекувајќи го неопходен за европската безбедност, трговија и енергетска отпорност.
– Регионот на Црно Море е од големо стратешко значење за Европската Унија. Но потенцијалот на регионот е поткопан од руската војна – рече Калас и предложи создавање центар за поморска безбедност на Црно Море.
Велика Британија, уште од Кримските војни, имала аспирации да го контролира Црно Море. Сепак, она што некогаш беше најмоќната поморска сила сега има само неколку брода.
Обединетото Кралство, некогаш светски поморски хегемон, сега има девет воени брода способни за море, не сметајќи ги нуклеарните подморници, кои обезбедуваат постојано одвраќање на Велика Британија на море.
И покрај тоа што се во војна и под строги санкции, руските поморски бродоградилишта континуирано градат нови бродови во последните десет години. Од 2011 година, Русија презеде 27 подморници, шест фрегати, девет корвети, 16 мали ракетни чамци и други бродови за логистичка поддршка. Многу повеќе се во изградба и ќе пристигнат до крајот на оваа деценија.
Со распадот на Советскиот Сојуз, Русија наследи голем дел од Црноморската флота и имаше договор со Украина за закуп на стратешката поморска база Севастопољ на Крим.
По припојувањето на Крим, Русија обезбеди целосна контрола врз базата на флотата, но и дополнителна територија за доминација во Црно Море.
За Украина, Црно Море е уште поважен трговски пат. Пред војната, Украина обработуваше повеќе од 50 проценти од вкупниот извоз преку своето најголемо пристаниште на Црно Море во Одеса.
НАТО, исто така, има силни интереси во Црно Море. Од 1997 година до почетокот на војната во Украина, НАТО одржуваше големи воени вежби таму секоја година. Сепак, само три морнарички сили на НАТО се постојано присутни – Бугарија, Романија и Турција. Договорот од Монтре, склучен во 1936 година, ѝ гарантира на Турција целосен суверенитет над Босфорот и Дарданелите – единствениот излез на Црно Море кон Средоземно Море.
Веднаш по избувнувањето на војната, во февруари 2022 година, Турција го блокираше преминувањето на сите воени бродови, не само на руските, така што оттогаш се одржува рамнотежа на поморските сили во Црно Море.
Во Брисел, Црно Море сè повеќе се смета за важен коридор за транспорт на стоки и енергија помеѓу Азија и Европа. Додека Европа се стреми да стане сè понезависна од руската нафта и гас, фокусот е сè повеќе кон земјите производители на Кавказ, првенствено кон Азербејџан.
Пред украинската контраофанзива во 2023 година, повеќе од 2.000 припадници на специјалните сили на вооружените сили на Украина беа обучени во Обединетото Кралство, а нивната задача беше да го освојат Кримскиот Полуостров.
Велика Британија отсекогаш се обидувала да забие клин во односите меѓу Русија и Турција и да ги турне во Црно Море, смета Владимир Аватков, виш истражувач во Рускиот национален истражувачки институт.
Таквиот план за притисок е дел од класичната британска политичка школа уште од почетокот на 19 век и е еден од главните инструменти на англиската надворешна политика.
Велика Британија, по приказната за испраќање војници, започна нова, вооружувајќи ја Украина.
Коментирајќи ја оваа идеја презентирана на собирот насловен како „Интересите на Велика Британија во регионот на Црно Море“, Маргарита Симоњан рече дека тоа е она што Англичаните го сакале со векови.
Дури сега јавно зборуваат за тоа. Тие мислат дека е вистинскиот момент.
(политика.рс)
