Пронаоѓачот на бикините, Луи Риард, го нарекол својот производ бикини бидејќи сакал бикините да предизвикаат „експлозија“ во модата како третата атомска бомба фрлена на коралниот остров Бикини во 1946 година. Бомбата беше фрлена на први јули, а бикините за првпат беа претставени четири дена подоцна на базенот „Молитор“ во Париз.
Изумот на Риард предизвика „експлозија“, но во негативна смисла, затоа што бикините под влијание на Католичката црква веднаш биле забранети од Шпанија, Италија и Белгија, додека во Франција беа забранети да се носат бикини на плажите на Атлантикот, но можеа да се носат на плажите на Медитеранот. Бикините биле забранети да се носат дури и на изборот за мис на светот во 1951 година.
Францускиот автомобилски инженер Риард ја добил идејата за бикини бидејќи неговото семејство поседувало бутик за женска долна облека. Забележал дека жените на плажа постојано ги поместуваат костимите за капење за што поголема површина да биде изложена на сонце. Пред него, дводелен костим за капење создаде дизајнерот Жак Еим, исто така Французин, нарекувајќи го атом. Разликата беше во големината. Долниот дел од костимот за капење беше подлабок и го покриваше папокот. Бикините беа многу помали, направени од само 194 квадратни сантиметри ткаенина.
Успехот на бикините треба да биде благодарение на актерката Брижит Бардо. Ѝ се допаднаа бикините и во нив позираше за фоторепортерите на фестивалот во Кан во 1953 година. Потоа, жените почнаа да купуваат бикини и да уживаат во сонцето.
