Планетата е на работ на неколку пресвртни точки, кои еднаш ќе поминат, но зад себе ќе остават каскада од последици во животната средина. Екстремните топлотни бранови, суши, поплави и бури стануваат сѐ почести, а сега новата студија што ја симулира иднината на Земјата до 2100 година покажува како суштински промените во температурата и врнежите можат да ја променат климата на локално ниво.
Повисоки стапки на глобално затоплување
– Се предвидува дека до крајот на векот 38-40 отсто од глобалната копнена површина ќе биде во различна климатска зона од денес – пишува тимот на истражувачи, предводен од Пол Дирмаер, климатски научник на универзитетот „Џорџ Мејсон“ во Вирџинија, пренесува „Сајенс алерт“.
Во зависност од тоа кои климатски модели ги користеле истражувачите за да генерираат проекции за идните глобални промени, тие процени би можеле да се зголемат уште повеќе, така што близу 50 отсто од Земјината маса би можела да се турне во непозната климатска зона, а промените станале поизразени со најновата генерација климатски модели, кои се почувствителни на климатските промени и предвидуваат повисоки стапки на глобално затоплување.
За да ги прикаже проектираните промени, Дирмаер се сврте кон Кепен–Гајгеровата класификација, систем што се користи за класификација на светот во пет климатски зони врз основа на температурата, врнежите и годишните времиња. Развиени од германско-рускиот климатолог Владимир Кепен во 1884 година, мапите за класификација на климата оттогаш се ажурирани многупати и се широко користени за моделирање на дистрибуцијата и растот на видовите. Промените во климатските зони проектирани од Дирмаер и неговите колеги се само спектар на можности, бидејќи симулирањето на физиката на некои климатски варијабли, како што се врнежите, е потешко отколку за други, како што е температурата.
Тие исто така покриваат само копнени маси, изоставувајќи ги океаните на Земјата, кои навлегле во нивната непозната територија – и Антарктикот. Меѓутоа, она што е јасно е дека доколку наскоро не преземеме акција за намалување на емисиите, стапките на глобалното затоплување ќе продолжат да се забрзуваат како што минуваат децениите, што сугерира дека ранливите видови и земјоделските практики може да имаат помалку време да се приспособат на промените во климата отколку што беше проектирано претходно – предупредуваат истражувачите.
Најдраматичната промена во поларната зона
Врз основа на нивната анализа, тие очекуваат тропската клима да се прошири, од 23 на 25 отсто од копнената маса на Земјата, до 2100 година. Ваквите промени, покажуваат други студии, може да ги разнишаат системите за производство на храна и да ги потиснат болестите што ги пренесуваат комарците во нови области. Најголеми поместувања кон новата клима се очекуваат во студените климатски зони во Европа и Северна Америка, покажа истражувањето. До 89 отсто од Европа и речиси 66 отсто од Северна Америка би можеле да се поместат во друга климатска зона до 2100 година.
Луѓето што живеат во други региони, како што е Африка, ќе продолжат да ја чувствуваат топлината на климатските промени – само во границите на нивната моментална климатска зона и во форма на екстремни временски настани.
Убедливо најдраматичната промена ќе биде во поларната зона, која покрива речиси осум проценти од копнената површина на нашата планета помеѓу 1901 и 1930 година, а веќе се намали на 6,5 проценти, со нешто под 1,2 степен на глобалното затоплување што Земјата го доживеа досега. Ова е еден од најневеројатните наоди на студијата, што покажува колку се променила планетата.
– Од почетокот на 20 век, Земјата веќе доживеала 14,77 отсто од нејзината копнена површина да ја менува климатската класификација, а најголемите промени се забележани во Северна Америка, Европа и Океанија – пишуваат Дирмаер и неговите колеги.
