На почетокот на оваа неизвесна есен во однос на коронавирусот, да се обидеме да погледнеме наназад какво искуство има стекнато човештвото досега во борбата против ковид и дали и колку истите мерки треба да се повторат во претстојната сезона, кога вирусните заболувања на респираторниот систем ќе бидат како и обично сеприсутни, а со нив и споменатите нови варијанти на соевите
Дали ни се заканува експлозија од нова пандемија на ковид во првата постковид-есен? (3)
На контроверзните амандмани се осврнува и Сајмон Рин во неговата анализа „Пандемична политика: обликување на идниот глобален здравствен одговор“, во која посочува дека е јасно дека доколку критички укажете на неприфатливоста на вака формулираните амандмани, вие веднаш ќе бидете класифицирани во групата закоравени скептици што ги толкуваат потезите на СЗО како дел од поширокиот „глобалистички“ заговор против демократијата. Но, дури и оние поумерените, кои се само критични за неодамнешните политики поврзани со ковид-19 или целокупната евиденција на СЗО, исто така не се импресионирани од амандманите.
Според неговите оцени, противниците на зголемувањето на овластувањата на СЗО имаат глобален дострел. „Државните позиции за овие прашања беа јавно демонстрирани на 75-от состанок на Светското здравствено собрание во 2022 година, каде што администрацијата на Џо Бајден поднесе 13 предложени амандмани на МЗР. Група земји во развој, која вклучува многу африкански држави, Малезија и Иран го блокираа овој потег. „Боцвана лобираше во 47 африкански земји да се спротивстават на предложените амандмани на МЗР и развојот на нов договор за пандемијата“, заклучува Рин.
Гледајќи ја оваа листа на земји, кои се единствените што се противат на брзото и некритичко прифаќање на амандманите, се добива впечаток дека азиско-африканските земји се единствените што се спротивставуваат на наметнатите барања на СЗО и ја обвинуваат за неспособност, корпоративно заробување, авторитаризам и здравствен колонијализам. Мрежата од Третиот Свет, на пример, на собранието тврдеше дека СЗО ги маргинализирала земјите членки во корист на приватните финансиери кога станува збор за вакцините против ковид-19. Тие исто така истакнаа дека финансирањето на СЗО од земјите членки постепено се намалува, а 80 отсто од буџетот сега се полни со доброволни прилози, од кои повеќето доаѓаат од приватни фондации и фармацевтски компании.
За разлика од Третиот Свет и земјите во развој, европските земји и влади се чинеше дека беа замолчени на ова собрание на СЗО. Или, ако се спуштиме на уште пониско – микрониво, се поставува прашањето што прават и кого претставуваат делегатите во СЗО од нашиот регион, т.е. од Хрватска, Србија, Македонија, Словенија и други. Особено што некои од критиките упатени кон СЗО на ова Собрание веќе не се во доменот на теориите на заговор, туку се покажаа како точни. Еве неколку примери што беа презентирани на Собранието:
СЗО ги преувеличи стапките на смртност и ги игнорираше доказите за ризикот поврзан со возраста – потези што поттикнаа стравови.
Откако еднаш ги отфрли системите за проверка и следење како неетички и неефикасни, таа на крајот ги прифати кога политиката се промени.
Таа ги отфрли придобивките од природниот имунитет.
По раната посета на Кина, персоналот на СЗО целосно го поддржа заклучувањето, покажувајќи мала грижа за заштитата на човековите права без процена на ризикот.
Кога се доведуваат во прашање одлуките на СЗО, се чини дека се задушува несогласувањето наместо да се разговара за презентираните докази.
Рокот за гласање за измените на МЗР и договорот за пандемијата е мај 2024 година.
Дали ковид-19 ќе биде увертира за тоталитаризмот?
Колку и да се избегнува да се потпадне под она што се нарекува теорија на заговор, многу фактори укажуваат дека т.н. длабока држава, глобалистите, неолибералната политика всушност презедоа нетранспарентни и конспиративни мерки некарактеристични за демократските општества за целото времетраење на пандемијата на ковид-19. Зошто има толку многу примери на најразновидни случаи на заговор ако целата кампања за борба против ковид-19 беше заснована на научно знаење и спроведена со хуманитарни мотиви за спас на човештвото од пандемијата?
Откритието кон крајот на јули 2023 година дека Фејсбук добил наредби директно од администрацијата на Бајден да ги цензурира дури и точните информации за ковид, иако во однос на неговата експлозивност и релевантност тој претставува еден од најважните настани во ерата постковид, поради игнорирањето од страна на светските корпоративни медиуми, малкумина знаат на каков тоталитаризам беа изложени американските граѓани, но и сите други корисници на Фејсбук низ светот. Благодарение на Џим Џордан, претседател на Комитетот за правосудство на Претставничкиот дом, стана јасно колку далеку отиде администрацијата на Бајден во својата војна за посредници и газењето на Првиот амандман.
Но, разоткривањето на овие криминални дела не беше лесно. Дури откако на основачот на Фејсбук, Марк Закерберг, му се заканија дека ќе одговара за непочитување на Конгресот, тој попушти и сподели информации со Судскиот комитет за напорите на администрацијата на Бајден да ги цензурира Американците на Фејсбук што не се согласуваат со политиката на Белата куќа за ковид. Во своето сведочење, Закерберг откри дека во април 2021 година вработен во Фејсбук испратил порака до првите луѓе на компанијата во која се жалел дека се соочуваат со постојан притисок од надворешни чинители, вклучувајќи ја и Белата куќа (Бајден), да ги отстранат објавите. Во друг пример, високиот извршен директор Ник Клег се пожали дека Енди Славит, висок советник на претседателот Бајден, бил „навреден… што (Фејсбук) не отстранил одредена функција“, се наведува во извештајот на Џордан.
Пратеникот Џордан откри дека „навредливата објава“ што администрацијата на Бајден сакаше да се отстрани е само шега во која се исмеваат можните здравствени штети од вакцините. Нултата толеранција на администрацијата на Бајден за сè што се спротивставуваше на официјалната наратив за вакцинација беше опсесивна дури и за комичните објави што не ги сакаа.
Сепак, администрацијата не застана само на целење на она што го нарече „дезинформација“. Како што истакна во својата колумна професорот по уставно право Џонатан Турли, „администрацијата исто така бараше отстранување на информациите што беа „засновани на точни факти, но користени надвор од контекст за да доведат во заблуда, да наштетат или да манипулираат“. Со тоа, администрацијата на Бајден се обиде да ги поништи точните информации што се спротивставија на преферираниот наратив. Во своето сведочење пред Конгресот, Роберт Кенеди тоа го нарече почеток на тоталитаризмот.
По сите овие укажувања, на хоризонтот се наѕира заклучокот дека глобалниот здравствен проблем се трансформирал во иманентен политичко-финансиски интерес. Во таква реалност, нормално е што преземените мерки беа пред сѐ политички мотивирани, а лекарската фела инструментализирана. Примерите за цензура на Фејсбук се само преглед на дистописката иднина што му претстои на човештвото доколку се усвојат предложените амандмани на СЗО.
Ненад Живановски-Столиќ, „Геополитика“
(Крај)
