Зелените површини во урбаните средини се важни од повеќе аспекти. Тие не само што им обезбедуваат на заедниците места за релаксација, вежбање и дружење туку носат и диви животни во областа и помагаат во борбата против глобалното затоплување преку намалувањето на јаглеродните емисии. Покривката на дрвјата може дури и да ја намали температурата на градот за неколку степени за време на топлотните бранови, преку обезбедување сенка и процес наречен евапотранспирација.
Според податоците на Европската агенција за животна средина (ЕЕА), дрвјата покриваат просечно 30 отсто од земјиштето во 38 европски метрополи кога се гледаат од птичја перспектива. Норвешкиот главен град Осло има најголем дел зелени површини, со 72 отсто, а потоа следуваат швајцарскиот град Берн (53 отсто) и словенечкиот главен град Љубљана (50 отсто).
Париз е далеку под европскиот просек, со само 20 отсто од градот под покривка од дрвја. Француската престолнина е рангирана зад Мадрид (39 отсто) и Рим (24 отсто). Зеленилото е уште поретко во Атина, каде што дрвјата покриваат само една десеттина од урбаната површина, додека кипарскиот главен град Никозија го затвора рангирањето на избраните градови, со стапка од само четири отсто.
