Одјавувањето од профил на социјалните мрежи и одморот од интензивното виртуелно секојдневие не се само минлив тренд туку сѐ почеста практика
Од Селена Гомез, Ким Кардашијан до Лорде, сѐ повеќе познати личности привремено или трајно престанаа да ги користат социјалните мрежи. Се чини дека ова не е само минлив тренд туку сѐ почеста практика, што кажува многу за нас и колку нѐ промениле социјалните мрежи. Поп-ѕвездата Селена Гомез своевремено беше најследеното име на Инстаграм, а содржината на нејзиниот профил беше преплавена со коментари и лајкови. За време на едно видео во живо во 2020 година, таа ја изненади својата публика велејќи дека всушност не ја користела апликацијата две години.
– Пишувам и одобрувам сѐ што се појавува на мојот профил, но немам апликација на мојот мобилен телефон и не ја проверувам – изјави Гомез во таа пригода.
А причините се всушност сосема јасни: големото јавно изложување може да донесе многу обожаватели и коментари за поддршка, но исто така значи дека нема сите да бидат многу задоволни и полни со поддршка. Селена рече дека количеството на негативни зборови од луѓе што не ја познаваат е премногу за таа да се занимава секојдневно со тоа.
Славните ги напуштаат социјалните мрежи
Од социјалните мрежи исчезна и Том Холанд. Актерот изјави дека читањето силни текстови и мислења за него не е добро за неговото ментално здравје и дека чувствува потреба да се отстрани од јавниот простор. Камила Кабело, Ник Џонас, Бри Ларсон, Келси Вашингтон… списокот на познати личности што направиле пауза или траен одмор од социјалните мрежи е сѐ подолг, а причината за сите нив е навидум слична: менталното здравје.
Пејачката Лорде, позната по тоа што целосно исчезнува од виртуелниот свет меѓу нејзините албуми, зборуваше за стратегии за справување со нејзината тенденција импулсивно да отвора апликации и да проверува известувања.
– Почнав да го гледам мојот телефон како портал и не можам да влегувам во тој тунел секој ден, исто како што не можам да земам психоделици секој ден. Предлабоко е и премногу опасно – изјави таа.
За да си го отежни користењето на мобилниот телефон, таа го поставила екранот на црно-бело и ги избришала сите апликации. Свесна е дека поради тоа може да ѝ трпи работата, но тврди дека и тоа не вреди за цената што ја плаќа кога ќе се најде во тунелот на социјалните мрежи.
– Мораме да бидеме искрени и директни за работите што го разболуваат нашето општество – заклучи пејачката.
Во нашето општество расте свеста дека позитивните работи што ни ги даваат социјалните мрежи се всушност многу мали. Во нивните рани денови истакнувавме колку тие ја олеснуваат комуникацијата на далечина, овозможуваат полесно и позабавно претставување, нудат куп содржини што се приспособуваат на нашите интереси. Денес, спротивно на тоа, сѐ почести се коментарите дека се чувствуваме лошо кога ги гледаме животите на другите луѓе, дека апликациите не ни ја олеснуваат комуникацијата туку ја искривуваат, дека количеството на содржината на која сме изложени е преголемо.
Апликациите ги менуваат нашите мозочни синапси
Истражувањата покажуваат дека апликациите ги менуваат нашите мозочни синапси, буквално го трансформираат нашиот нервен систем: со пребарување низ содржината, се навикнуваме на многу моментално и итно задоволување на потребите за забава и брзи скокови на серотонин. Кога ќе ни се случи нешто непријатно, тежнееме да се повлекуваме и да поминуваме време во виртуелниот простор, консумирајќи содржини што веднаш ќе ни го подобрат расположението, а потоа повторно ќе го срушат со еднаква брзина кога ќе се вратиме во реалноста. Тоа има трајни ефекти не само на нашето уживање туку и на нашата концентрација и размислување.
А кога нам ни е тешко да ги гледаме навидум совршените животи на познатите личности, можеби ќе заборавиме дека за нив нивното виртуелно присуство има уште поголема тежина отколку за нас, тежина за која многумина не беа ни свесни пред да порасне нивната популарност вртоглаво прекуноќ. Отворени профили, огромни количества јавно мислење за нив, пораки полни со екстремни емоции од луѓе што не ги познаваат, лаги и озборувања, смртни закани… Тоа е многу силен нуспроизвод на славата, за кој многумина не се подготвени. И, се разбира, јасно е дека понекогаш има легитимни причини зад гневот со кој се соочуваат познатите, на пример нападите врз Џ.К. Роулинг поради нејзините трансфобични коментари се разбирлив израз на шок што писателката ги искористила својата огромна платформа и влијание за да нападне на многу нелогичен и несоодветен начин една од најранливите социјални групи. Меѓутоа, во виртуелниот свет, каде што познатите и славните не се опкружени со замоци и чувари како во реалниот свет, многу е лесно директно да ги нападнете поради нивните ставови и се случи токму тоа. И иако мотивацијата зад ваквите реакции е јасна и оправдана, прашање е колку е ефективно испраќањето гневни твитови како алатка за политичка борба и дали тоа може да ја промени социјалната состојба на подобро. И покрај тоа, многу поединци што ги користат социјалните мрежи за активизам ќе речат дека имаме општествена одговорност да ги користиме нашите платформи за да изразиме прогресивни ставови, а дека во спротивно бегаме од нашата општествена реалност.
Кога ќе се земе предвид дека и најмоќните и најбогатите се одмораат од социјалните мрежи, јасно е дека тоа исто така би ни направило повеќе добро отколку штета. За нас е важно да се запрашаме што добиваме од можноста за таква форма на дејствување. Виртуелниот свет нуди само можности, но не и јасен одговор. Само на Инстаграм дневно се објавуваат 95 милиони објави, не сметајќи ги уште поголемите приказни и директни пораки, а Инстаграм сѐ повеќе се заменува со сѐ попопуларните Бириал и Тикток. Количеството на содржината е апсолутно преголемо за секое човечко суштество, па не е ни чудо што познатите личности бегаат од социјалните мрежи кога таа содржина станува главно негативна, без разлика дали станува збор за многу оправдани изрази на гнев или чиста злоба на негативните коментари без јасна мотивација.
