Нема алтернатива за мултилатерализмот

Од создавањето на системот Бретон Вудс пред 75 години, државите се здружуваа во потрага по глобални јавни добра, создавајќи меѓународен трговски систем и глобална мрежа за финансиска безбедност.

Токму на овој мултилатерален пристап го должиме нашиот заеднички успех. Слободниот проток на трговија, инвестиции и идеи помогна да се ослободат повеќе луѓе од сиромаштија отколку кога било досега. Растечките средни класи во светот сега ги прошируваат можностите за понатамошна размена на стоки, услуги и иновации. Со поддршката за глобалната економска и политичка безбедност, мултилатералниот систем им овозможува на големите и малите земји да го исполнат својот потенцијал. Како корисници на овој систем, сите ние имаме одговорност да ги заштитиме институциите што го поткрепија нашиот економски просперитет. Сега мора да работиме заедно за да постигнеме консензус за справување со глобалните предизвици. Зголемувањето на трговските тензии е еден таков предизвик. И покрај тоа што признаваме дека мора да се решат легитимните прашања, загрижени сме бидејќи ризиците од колатерални штети се зголемуваат. Несигурноста околу глобалните можности придонесува за пад на трговијата и на производствената активност. Нестабилноста на финансискиот пазар и нестабилноста на валутата растат, во услови на намален проток на капитал кон економиите во развој. Влошените услови на глобалната трговија влијаат врз довербата на инвеститорите, деловното трошење и продуктивноста. Ризиците остануваат, а Светската банка и Меѓународниот монетарен фонд продолжуваат да ги ревидираат надолу своите прогнози за економски пораст.
Треба да го свртиме курсот, и тоа бара да се дејствува колективно. Првиот чекор е да се поддржи мултилатералниот систем заснован на правила. Ги почитуваме домашните приоритети на секоја земја, но исто така треба да ги заштитиме слободните и отворените пазари, бидејќи тоа е она што ќе обезбеди посилен пораст и поголем просперитет за сите. Не треба да прибегнуваме кон унилатерализам и протекционизам. Продолжувањето на конфронтациите наместо дијалог само ќе ги влоши ризиците, ќе ја еродира довербата и ќе ја ослабне можноста за глобално закрепнување на економијата. Компромисот е клучен за постигнување победи, резултати и меѓусебна доверба.

Мултилатерализмот се потпира на основните принципи на недискриминација, предвидливост и транспарентност. Ние ги почитуваме овие принципи затоа што знаеме дека тие функционираат. Во 2008 година, креаторите на политиките од целиот свет, особено оние од земјите од Г20, се собраа за да ја заштитат глобалната економија. Водачите презедоа одлучувачка и координирана акција, за која беше признаено дека ги зајакна потрошувачката и деловната доверба, а со тоа ги поведоа првите фази на закрепнувањето. Г20 потоа спроведе реформи насочени кон промовирање финансиска стабилност, преку засилено регулирање и координиран надзор.

Неодамна, лидерите на Г20 реагираа на зголемената загриженост во врска со неплаќањето даноци од страна на компаниите. Во ноември 2015 година, земјите-членки се согласија за стратегија за да се осигурат дека мултинационалните профити се оданочуваат во земјата во која се појавува економска активност. Овој консензус покажа посветеност кон правичноста, транспарентноста и одговорноста во решавањето на сложениот прекуграничен предизвик. Во сегашното глобално опкружување, потребно ни е многу повеќе од овој вид лидерство и соработка.
Г20 е важен форум за светските лидери да создадат договор за решенија за нашите заеднички проблеми, затоа што е доволно мал за тие да бидат ефикасни, но сепак доволно голем за да се постигне репрезентативност. Но постојат легитимни грижи дека мултилатералниот систем се мачи да се справи со комплексноста на денешната глобална економија. Треба да направиме искрена ревизија на нашиот трговски систем, реформско управување на нашите мултилатерални институции и да развиеме договор за соработка за дигитално оданочување. Ова се одделни проблеми, но тие мора да се решат на ист начин: преку мултилатерален дијалог и градење консензус. Главните цели мора да бидат да се намалат стимулациите за еднострано дејствување и да се изгради почитување на меѓународните норми и правила.

Саудиска Арабија, Италија и Индија, земјите што ќе претседаваат на Г20 во наредните три години, имаат можност и одговорност да ја постават стратегиската насока на групата. Г20 мора да продолжи да поддржува отворен трговски систем и глобална мрежа за финансиска безбедност што може да издржи кризи и да одговори на предизвици како што е недоволно инвестирање во инфраструктурата и флексибилност при реагирање на катастрофи. Г20, исто така, нуди единствен форум за споделување на националните перспективи за вообичаените предизвици, вклучувајќи ги и иднината на трудот, економското зајакнување на жените и политиката на конкуренција. За да ја врати изгубената доверба, нашиот мултилатерален систем има потреба од нова сила за да ја издржи комплексноста на нашата сегашна состојба. Потпирајќи се на својата, се појавува како глобален играч за време на глобалната финансиска криза во 2008 година, Г20 треба да продолжи да гради меѓусебно разбирање и соработка, за да може да поддржува мултилатерално решавање на проблемите во случај на нова економска криза. Тоа не е нешто што една или две земји можат да го решат сами. Сите ние мора да играме улога во обновувањето на мултилатералниот систем, кој придонесе толку многу за нашиот заеднички пораст и просперитет во изминатите 70 години. Нашата колективна определба и мудрост можат да ја вратат глобалната економија на попозитивен пат. Како министер за финансии, јас и моите колеги од земјите на Г20, се обраќаме за да нагласиме дека ќе ја искористиме сета своја енергија за да ја охрабриме соработката за глобалните предизвици со кои се соочуваме заедно.

Авторот е министер за финансии на Австралија