Со воведувањето на возилата „бредли“, „мардерс“ и „АМИКС-10“, чекор што беше направен пред согласноста на западните сојузници да испратат тенкови од типот „леопард 2“ и „абрамс“, е направена суштинска промена на пристапот и во начинот на кој членките на НАТО ја вооружуваат Украина. Претходно, државите на НАТО ѝ испратија на Украина опрема од советската ера од резервите на земјите од поранешниот Варшавски блок, заедно со ракетите и артилеријата на НАТО. Но воените експерти, анализирајќи ја оваа ситуација, истакнуваат интересни негативности и предности на „шареноликоста на оружјата и орудијата“ во Украина, што може да биде одлучувачки фактор за развој на судирот
Предноста и проблемите на употребата на различните видови оружја и орудија на украинското боиште
Новите возила ќе им понудат на украинските сили можност да спроведат некои офанзивни операции. Иако префрлањето на западните системи за оружје ќе ја намали зависноста на Киев од незападните доставувачи на муниција, постојат причини за загриженост дека воведувањето на три слични, но сепак различни возила, може да ја оптовари логистичката мрежа на украинската војска. И покрај тоа што НАТО е веќе обучен во развојот и инкорпорирањето стандарди за интероперабилност, ниту еден систем за оружје нема исти логистички барања, што може да ја нагласи логистичката инфраструктура на Украина и на тој начин да ги ублажи позитивните влијанија реализирани со воведувањето на овие системи за оружје.
Три различни тенкови – три различни проблеми?
Обезбедувањето на војниците со различна лесна опрема и ранци е една работа, но давање на војската три различни пешадиски борбени возила со три различни противтенковски проектили може да предизвика оперативни проблеми. Воведувањето на трите нови борбени возила ќе бара три различни синџири за снабдување за одржување, поправка и ремонт, три различни процеси за обука на единиците, усвојување три различни групи на оперативни процедури и три различни синџири за снабдување со муниција. Малку е веројатно дека украинската армија ќе ги меша возилата на ниво на единица (т.е. „бредли“ и други возила во истата формација), но тие би можеле да оперираат во истата област, што би ги зголемило трошоците за одржување и управување над она што е потребно за вклучување еден оружен систем. Од логистичка гледна точка, обично е најдобра практика да се ограничи диференцијацијата на оружените системи или возила на минималното ниво потребно за задоволување на барањата на мисијата, максимално искористување на логистичката ефикасност и намалување на можностите за неуспех. Од гледна точка на воена стратегија, следењето на разликите во капацитетите и барањата на системот на три платформи насочени кон постигнување иста оперативна способност предизвикуваат прекумерни когнитивни и плански оптоварувања на војниците.
Која е предноста на западните оклопни возила?
Од друга страна, може да се тврди дека обезбедувањето три различни системи на оружје може да зголеми некои мерки на отпорност. На пример, ако една земја на НАТО одлучи дека повеќе не може да ги поддржува или одржува своите системи за оружје, Украина сепак ќе има поддршка од другите две земји. Исто така, додавањето три оружени системи веродостојно отвора повеќе можности за дополнителни сојузници на НАТО да ги поддржат украинските воени напори. На пример, ако помал сојузник може да обезбеди само ограничена работна сила, обука, набавки или муниција, тие сега може да имаат повеќе опции за избор кога размислуваат од кои капацитети можат да се откажат без да ја намалат нивната подготвеност за време на конфликтот. Понатаму, поседувањето возила со висок квалитет ќе им обезбеди на украинските војници дополнителна заштита и огнена моќ. Руските команданти ја препознаваат супериорноста на западните возила и може да се двоумат да ги нападнат единиците опремени со ова оружје.
А од практична гледна точка, западните армии можат да видат како нивното оружје функционира на модерно бојно поле и да тестираат интероперативни борбени планови и оперативни процедури.
