Фото: Пиксабеј

Новиот индекс ги идентификуваше земјите што се најранливи на климатски шокови. Повеќе од две милијарди луѓе живеат во земји од црвената зона, каде што ризикот од голема опасност или катастрофа е висок, а пристапот до финансии е намален. Две третини од 65-те земји на оваа листа на најризични се во Африка, но има и две во Европа: Кипар и Украина.

Индексот на ранливост на климатските финансии (CliF), создаден од Колумбиската школа за клима во САД со поддршка од Фондацијата „Рокфелер“, има цел да обезбеди посеопфатни процени на ризикот и на крајот да помогне во насочувањето на помошта кон оние на кои им е најпотребна.

Како долгот ја зголемува климатската ранливост?

– Климатските шокови стануваат сè почести и поинтензивни, но голем број од нациите што се соочуваат со најголемите закани се исто така многу задолжени, што го ограничува нивниот пристап до финансиските пазари – вели Џеф Шлегелмилх, вонреден професор по климатска професионална пракса и директор на Националниот центар за подготвеност за катастрофи на Факултетот за климатски промени на Универзитетот „Колумбија“.

Фото: Пиксабеј

Топлинските бранови, поплавите, циклоните, сушите и другите екстремни настани се зголемуваат како што се затоплува климата. Иако предвидувањата се полни со неизвесност, овие климатски катастрофи би можеле да резултираат со повеќе од 14,5 милиони смртни случаи и 12,5 трилиони долари (околу 10,7 трилиони евра) глобални економски загуби до 2050 година, според Светскиот економски форум.

Во меѓувреме, Програмата на Обединетите нации за животна средина (УНЕП) проценува дека јазот во финансирањето на приспособувањето – износот што земјите треба да го приспособат на климатските промени – би можел да достигне дури 387 милијарди долари (331 милијарда евра) годишно. Во исто време, според истражувачите, високите трошоци за задолжување и ограничениот пристап до финансии држат многу нации заробени во циклус на одговор и закрепнување од климатски катастрофи, неспособни навистина да ги унапредат ублажувањето и приспособувањето кон климатските промени.

Зошто Кипар и Украина се во црвената зона?

Во црвената зона доминираат земјите од Супсахарска Африка, кои сочинуваат 43 (66 проценти) од 65-те земји во опасната зона каде што климатската ранливост и финансиската слабост се преклопуваат. Индексот дава четири прогнози по земја, користејќи временска рамка за 2050 или 2080 година, како и „оптимистички“ и „песимистички“ климатски сценарија. Првите десет земји во сите четири сценарија се африканските земји Ангола, Бурунди, Гамбија, Гвинеја-Бисао, Еритреја, Лесото, Малави, Јужен Судан, Судан и Замбија.

Украина и Кипар исто така се појавуваат во црвената зона. Кипар се појавува во оптимистичкото сценарио за 2050 година, песимистичкото сценарио за 2050 година и песимистичкото сценарио за 2080 година. Украина се појавува во оптимистичкото сценарио за 2050 година и оптимистичкото сценарио за 2080 година. Тоа се должи првенствено на опасностите што не се поврзани со климата, а сепак се вклучени во податоците. Кипар е склон кон земјотреси, додека Украина ја прави ранлива конфликтот.

Европските земји се подобро застапени на листата на земји што се најдобро опремени за справување со климатските шокови. Осум од тие десет земји се членки на ОЕЦД, а половина се во Европа: Данска, Естонија, Норвешка, Швајцарија, Шведска, како и Јужна Кореја, Јапонија и САД.