Од Марс до Холивуд и назад
Многу е едноставно, стари. Пред да одам од овој свет би сакал да видам едни избори на кои конечно ќе победи руската, а не американската амбасада.
За чичко Марс сите сме „стари“. Сеедно што има...
Престанете да ја споредувате Македонија со Руанда
Доколку сакаме да бидеме објективни, треба да разбереме дека токму нашата држава (како што некои ја нарекуваат Македонија) денес е пример во светски рамки за пропадната држава. Затоа не треба да се изненадиме доколку...
Не сум разочаран, згрозен сум
Политиката на Македонија не престанува да разочарува, дури и кога граѓаните (ако останаа такви) продолжуваат да се надеваат на нешто подобро од она што го знаат. Очигледно дека никој кај нас не може да...
Почит за починатите од пандемијата и повеќе грижа за живите
Во нашата земја се навршува една година од појавата на пандемијата и од првите жртви. Досега кај нас се евидентирани околу 100.100 заболени, над 93.000 излекувани, активни случаи има 7.000, а бројот на починати...
Короната е жива, одговорноста е умрена
Можеби власта мисли дека со евтините приказни ќе ја избегне одговорноста, но се лаже. Тоа нема да се случи во форма на оставки или разрешувања, но ќе се случи во форма на делегитимирање пред...
Кога ќе дојде златната доба во нашата цивилизација?
Во науката од Декарт па наваму, а посебен замав таа мисла зеде во времето на позитивизмот, е мислата дека постои само материјален, појавен свет. Така поставена науката застана на страната на целосна негација во...
Феномените руска вакцина и северна влада
Деновиве, драг читателу, по подолго време пак го препрочитував Иполит Тен, кого некои го сметаат за застарен позитивист во естетиката, но мене неговата фасцинантна теорија за расата, средината и моментот како клучни фактори за...
Фабричката грешка на македонскиот „наратив“
Она што ѝ се случува на Македонија на патот кон Европа не е наратив. Ако е, фаличен е. Најважното прашање сепак е: КОЈ ГО РАСКАЖУВА македонскиот европски наратив? Од кого зависат гледната точка на...
Спутник
Порано или подоцна, сите вештачки „спутници“ паѓаат, сосе нивните опоненти, но верувам (како и многу генерации пред нас), дека и во „името на сите нас“ од седумдесет и некоја, Балашевиќ останува еден од ретките...
Збогување во Де-мол
Ќе пишував за етничките лични карти - каква будалштина! И какво губење време! Си дале беса со Беса, ќе прават што сакаат. Ќе требаше повторно бесполезно да објаснувам дека политичка заедница (држава) не може...