Портрет
Влијателниот театарски режисер и теоретичар Питер Брук е еден од најзначајните и најсестрани режисери од втората половина на 20 век. Тој влијаеше на театарската уметност низ светот, вклучувајќи го и просторот на поранешна Југославија.
Роден е во Лондон, Велика Британија, но голем дел од својата кариера мина во Париз, Франција, каде што раководеше со театарот „Ле Буф ди Нор“. На крајот на 1960-тите, по успесите со драмите на Шекспир и работата со великаните како Лоренс Оливие и Орсон Велс, Брук решил да дојде во Франција, каде што го почнал својот експериментален период обележан со т.н. „теорија на празен простор“, со кој ѝ препушта поголем дел од имагинацијата на публиката… Култниот уметник режираше повеќе од 100 претстави, а неговото можеби најпознато дело е „Махабхарата“ (1985), засновано на индискиот еп, кое трае девет часа. Во Обединетото Кралство се врати во 1990-тите години со „Прекрасни денови“ на Семјуел Бекет, па критичарите го поздравија како најживописниот режисер од Лондон. По 35 години во театарот „Буф ди Нор“, Питер Брук го напушти раководното место на театарот во 2010 година на 85-годишна возраст, но продолжи да режира. Брук режираше трагедии, комедии, водвили, мјузикли, опери, филмови, ТВ-филмови, дизајнираше костими и сценографии, компонираше музика, основаше трупи, а во театарот „Буф ди Нор“ го основаше Меѓународниот центар за театарски истражувања.
Драмите на Брук припаѓаат на сите жанрови, а неговите пишувања за театарот и прашањата што ги обработува во нив се суштински. Меѓу нив е и книгата „Суштината на милосрдието – размислувања за Шекспир“, во која Брук го открива патот по кој тргнал режирајќи ги драмите на Шекспир. Оваа збирка есеи во која Брук размислува за Шекспир поставува прашања како што се: кој бил човекот што ги напишал делата на Шекспир, зошто Шекспир никогаш не старее, како актерите треба да пристапат кон стиховите на Шекспир… Враќајќи се на претставите што некогаш брилијантно ги режираше, како на пр. „Кралот Лир“, „Тит Андроник“ или „Сон на летната ноќ“, Брук дава прецизни одговори, расветлувајќи ја својата врска со најголемиот светски писател, но и давајќи му суштина на сето она што го научил во сопствениот живот.
Брук е поврзан со Шекспир уште од детството. Како момче, тој режирал куклена претстава што ја изведувал за семејството и пријателите („Хамлет“ од Шекспир). Самиот ги правел куклите, ги влечел конците и ги кажувал репликите на сите ликови. Во 1972 година, неговата позната драма „Сон на летната ноќ“ беше на турнеја низ целиот свет, вклучувајќи и во Белград на шестиот меѓународен театар во Белград (Битеф), чиј голем пријател беше Брук.
Покрај Шекспир, Брук водел и долгорочен дијалог со делото на Чехов, сметајќи дека театарот е синџир чии почетоци се од периодот пред грчката трагедија и се протегаат до денес.
Тој режираше и мјузикли, ја постави драмата „САД“ за протест против војната во Виетнам, заедно со Тед Хјуз создаде експериментална верзија на митот за Прометеј, а во француски каменолом во 1985 ја постави познатата деветчасовна верзија на „Махабхарата“. Се наврати на санскритската епопеја со неговата претстава од 2016, „Бојно поле“, поставена на сцената со неговата долгогодишна соработничка Мари-Елен Естјен.
