Кокиче
Во моето родно село,
нова пролет, росна трева,
кокичето – ѕвонче бело,
од под снегот главче крева.
Едно дете таму мине,
во срцето желба збрало,
кокичето да го скине,
тоа мило дете мало.
Еј детенце, чисто око,
пролетта е в раце твои,
играј дете, биди в спокој,
тоа беа игри мои.
Наум Попески
Кокичиња мали
Како да се срамат
ветре што ги гали,
тие нежни убави
кокичиња мали.
Накривиле капчиња
мирисливи, бели,
па чекаат во нив
пролет да се всели.
А со фустанчињата
нежни, китни, фини,
најчесто ми личат
како балерини.
Евгенија Шуплинова
Весници на пролетта
Бели ѕвезди, бели
го покрија брегот,
а сега е дури
побел и од снегот.
Тие се весници
на пролетта – мома
птиците – селици наскоро
ќе се вратат дома.
Благородна Тодоровска
Никодиноска
Гласот на кокичето
Едно бело кокиче
го молеше снегот,
да замине побргу
со пролетта рана.
Сакаше да излезе
на топлото сонце,
прво да се појави
некаде пред слана.
Гласот на кокичето
сонцето го слушна,
топли раце спружи
и снегот го стопли.
Од тогаш се роди
пријателство верно,
зракот венец сплете
и цветот го гушна.
Стојан Арсиќ
