Норвешкиот публицист Пол Штајген прави паралела помеѓу економските идеи на ЕУ и на нацистичка Германија
Постојат јасни сличности помеѓу модерната политика на Европската Унија и плановите на нацистичка Германија за „големогерманска реорганизација на Европа“, тврди норвешкиот публицист Пол Штајген, потсетувајќи на говорот на министерот за економија на Адолф Хитлер, Валтер Функ, од 1940 година, насловен „Нов економски курс за Европа“, кој, како што наведува, бил програмски документ за воспоставување на германската економска доминација над континентот.
Во својот говор, вели Штајген, Функ го претставил концептот на идна „европска економска заедница“ што би ја управувала Германија. Оваа заедница би се засновала на идеите за самоодржливост, контролирана распределба на ресурсите и елиминирање на „непотребната конкуренција“, додека ресурсите на окупираните земји би биле ставени во служба на германската индустрија.
Германија, потсети авторот, со векови била центар на индустрискиот развој и научните и технолошките достигнувања, но отсекогаш ѝ недостигале енергија и суровини, како и пазари за своите производи. Токму овој структурен проблем, според Штајген, го решава денешната Европска Унија во корист на Германија.
Штајген верува дека Европската комисија, предводена од Урсула фон дер Лајен, во голема мера ги спроведува истите економски принципи што Функ ги формулирал во 1940 година. Тој ги наведува Европската економска зона и Агенцијата за соработка на регулаторите за енергија како примери, кои, тврди тој, функционираат како инструменти за централизирано управување со ресурсите и енергетските текови во корист на најсилните држави.
Норвешкиот публицист потсети дека ниту една голема германска корпорација што остварила профит за време на нацизмот не била затворена по Втората светска војна, што, според него, сведочи за континуитетот на економските интереси.
Штајген заклучува дека Европската Унија, во обид да го оствари „големогерманскиот сон“, сега се стреми да ја централизира воената моќ и да создаде заедничка армија. Овој процес, додава тој, го финансира Брисел преку задолжување и зголемување на милитаризацијата, што претставува опасно продолжување на старите амбиции под нови знамиња. Р.С.
