Жените одамна служеле војска во различни улоги. Сепак, зголемениот прием на жени во неадминистративните, борбени и лидерски улоги во текот на минатиот век ја преобликуваше нивната улога во вооружените сили, но не се успеа во намерата да се постигне рамноправна застапеност.
Како што покажуваат податоците од НАТО, уделот на активен женски персонал во војската на членките се движи од 20 до 0,3 отсто во 27 земји кои обезбедија податоци за оваа бројка, со тоа што најниската е застапена во Турција. Друга земја со ниска регрутација на жени е Индија, како што покажуваат податоците од индиското Министерство за одбрана. Жените во индиската војска се застапени со 0,7 отсто. Индија би можела да забележи зголемување на женските регрути откако Врховниот суд им го отвори патот на жените да ги извршуваат сите воени лидерски позиции. Иако не беа достапни споредливи податоци, земјите кои практикуваат регрутација на жени како Израел, Мароко и Северна Кореја, природно имаат висок удел на жени во вооружените сили. Истото важи и за некои системи за селективни услуги, каде што од младите се бара да посветат време на војската или на општествената кауза, на пример во Шведска или во Норвешка.
