Лани во Германија околу 180.000 луѓе биле редовни корисници на заедничките работни простори / Фото: Пиксабеј

Работењето од дома е воспоставена практика во Германија. Делењето заеднички работен простор при работата на далечина, сепак, е релативно нов концепт, но и двете опции би можеле да дадат нов живот во областите на кои им недостига инфраструктура, истакнува Лиса Хенел од „Дојче веле“

Бернард Холткамп долго време работи од дома, дури и пред да избие пандемијата. Тој живее на идилична фарма во регионот Минстерланд во Северна Рајна-Вестфалија, во западна Германија. Оттаму работи за софтверска компанија со седиште во јужна Германија. Тој во никој случај не е единствениот. Од пандемијата, имањето домашна канцеларија стана воспоставена практика во Германија, при што 20-25 отсто од сите вработени работат од дома на редовна основа, според Федералниот завод за статистика на земјата.
Но тоа не беше доволно за Холткамп. Тој реши да оди чекор понатаму и заедно со сопругата Елизабет отворил простор за делење работен простор на нивната фарма. Реновирана поранешна штала сега има работни простори за најмногу 16 луѓе. Објектот е отворен веќе една година и седум од просторите се редовно зафатени. Мирот и тишината се една мотивација. Други користат заеднички простор за работа за да имаат друштво додека работат. Ваквиот начин на работа првично стана популарен меѓу самовработените луѓе на кои им недостигаше круг на колеги.

Урбаниот феномен доаѓа во селото

Делењето заеднички работен простор започна во раните 2000-ти во САД. Концептот вклучува луѓе од различни индустрии и професии што споделуваат канцелариски простор и работат на сопствените задачи во отворена комуникативна атмосфера. Во одреден момент, идејата се проби во Европа. На почетокот тоа беше феномен во големите градови. Денес, 62 отсто од сите заеднички работни простори во Германија се во поголемите градови.
„Кале3“ е таков експеримент каде што Бернард Холткамп исто така работи за неговата локална администрација на округот и ги советува другите луѓе, кои исто така сакаат да отворат простор за заедничко работење. Неодамна, тој разговараше со членови на заедницата, кои сакаа да отворат ваков тип работен простор во кој ќе има интегрирана градинка.
Но не секој рурален регион може да ги искористи предностите на заедничкиот работен простор во иста мера, според Томас Пуц од германскиот Федерален институт за истражување на градежништвото, урбанизација и просторен развој. Постојат мали заедници, села и мали градови, кои се добро поврзани со главните центри. Пуц ги анализирал податоците за патниците за областите околу Минхен и Штутгарт, кои се два скапи града за живеење, каде што луѓето се преселувале во приградските населби и блиските села. Овие региони, кои се рурални, но во најголем дел добро поврзани, се оние што би можеле да профитираат најмногу од луѓето што работат од нивните домови или користат заеднички работни простори, рече Пуц.
Студијата од 2022 година, спроведена за сојузното Министерство за труд и социјала, заклучи дека само 180.000 луѓе досега биле редовни корисници на заедничките работни простори. Но руралните региони имаат потенцијал за развој на овој начин на работа. Тие можат да ги привлечат млади луѓе со нивните семејства, кои, пак, придонесуваат за ревитализација на селата. Работењето од дома исто така може да биде катализатор за тоа.