Во пресрет на посетата на претседателката на Европската комисија, Урсула фон дер Лајен
- Како да се извлечеме од военоподбуцнувачката еуфорија на илузии во Брисел токму сега, кога ситуацијата во светот станува сè позагреана поради неизбежното историско детронизирање на глобалистите што владеат со Европа!? Како да ја замениме военоподбуцнувачката еуфорија на илузии со пацифизмот за кој наводно е создадена Европската Унија, кога најблиските соработници на германскиот канцелар зборуваат за „последното лето на мир во Европа“ и најавуваат изградба на воени болници за сместување до 1.500 ранети луѓе дневно!?
Кога британската влада зборува за инвестирање од 40 милиони фунти во воени засолништа и мобилни болници, а нивната поранешна директорка на Националната агенција за внатрешна безбедност (МИ5), бароницата Елиза Банингам Булер, буквално вели „дека сите оние што мислат дека Велика Британија е во војна со Русија можеби се во право“? Кога американскиот претседател Доналд Трамп, за првпат во поновата историја, свикува мистериозен состанок на сите американски генерали, адмирали и воени претставници низ светот на 30 септември, за да им нареди како врховен командант да бидат „силни, жилави, паметни и сочувствителни“! Претходно истиот месец Трамп потпишува и извршна наредба со која Министерството за одбрана се преименува во Министерство за војна! Како конечно можеме да излеземе од военоподбуцнувачката еуфорија ако дури и рускиот министер за надворешни работи Сергеј Лавров експлицитно повторуваше овие денови дека „западните земји и НАТО се во војна со Русија и продолжуваат да повторуваат дека сакаат стратешки да ја поразат нуклеарната Русија“… Она што може да се каже со голема сигурност тука и сега е дека Урсула фон дер Лајен, во својата страсна желба да остане на власт до крајот на својот втор мандат, ќе направи сè што може за да ги убеди Европскиот парламент, Европскиот совет и лидерите на поединечните земји членки дека е подготвена да го редизајнира работниот план на Комисијата за 2026 година; дека повеќегодишниот буџет 2028-2034 од 2.000 милијарди ќе биде пофер кон земјоделците, новите технологии, дигитализацијата и зелениот договор; дека ќе ја промени реториката кон своите противници; повторно ќе ги актуализира важноста и улогата на граѓаните во креирањето на европските политики; ќе се обиде да наметне сосема нова стратегија и тактика на управување со Комисијата.
Дали Урсула фон дер Лејан ќе сака да ја прифати вистината дека видот на глобализација што страсно ја застапува не е во интерес на огромното мнозинство од сиромашните во светот
Сепак, големото прашање е дали ова го решава проблемот дури и ако наскоро го промени својот воен наратив. Лично, јас сум скептичен. Тешко е да се премине од вазал во лидер. Особено на краток рок. Урсула фон дер Лајен можеби сега ќе сака да ја прифати вистината дека видот на глобализација што страсно ја застапува не е во интерес на огромното мнозинство од сиромашните во светот, иако првично беше замислен како лост за поддршка на оние во развој; дека во пракса е потврдено дека глобализацијата има негативен ефект врз животната средина за која наводно толку многу се грижи; дека глобализацијата (како што јасно се гледа денес) не придонесува за стабилноста на глобалната економија, туку ја дестабилизира со глобалистички протекционизам, бесмислени тарифи и санкции; дека наместо да се намали, сиромаштијата во светот се зголемува, а распределбата на светското богатство станува сè понеправедна; дека присилната приватизација во земјите во транзиција беше наметната во интерес на корпоративниот капитализам и дека, наместо благосостојба за граѓаните, оние што се најблиски до власта или дури и оние што самите се на власт станаа неверојатно богати. Се плашам дека сега е предоцна за Урсула фон дер Лајен. Идеологијата на глобализмот не може да се напушти прекуноќ. Тоа дури и не е пожелно, затоа што, како што со право вели американскиот добитник на Нобеловата награда за неговиот придонес во економската наука Џозеф Стиглиц, проблемот не е глобализацијата како таква, туку како досега се управуваше. Кој ја управуваше? И зошто се управуваше толку злобно? Одговорите на овие клучни прашања веќе почнаа да пристигнуваат со брзина на молња. Истовремено добиваме катастрофални вести за лошите лидери на европскиот глобализам од Брисел, Париз, Лондон, Берлин… Урсула фон дер Лајен оваа недела беше изгласана да ја отфрли функцијата по третпат за 90 дена, а во сите 45 години пред тоа – само осум пати. Од човечка перспектива, тажно е да се види францускиот претседател Емануел Макрон како очајно талка сам по бреговите на Сена со историски ниска јавна поддршка од само 13 отсто. Германските граѓани му веруваат малку повеќе на својот канцелар Фридрих Мерц. Британските граѓани исто така не му веруваат на британскиот премиер Кир Стармер, а огромното мнозинство се спротивставува на политиките на неговата влада. Военоподбуцнувачката глобалистичка дреболија на остатокот од Европа дури и не е важна.
Најголемиот проблем на денешницата не се лидерите споменати или неспоменати погоре, туку нешто друго…
Крајот на политичкиот илузионизам е, според тоа, пред нашите очи. Но неизвесностите допрва треба да дојдат. Бидејќи најголемиот проблем на денешницата не се лидерите споменати или неспоменати погоре. Проблемот се таканаречените светски институции што произведуваат такви лидери со цел да ги заштитат глобалистичкиот протекционизам, корпоративизмот и, на крајот, хиперпрофитерството како фундаментален мотив. Прво на сите, ова се финансиските и трговските институции. Светската банка, Меѓународниот монетарен фонд, Светската трговска организација, Светската здравствена организација… ова се барикадите на глобалната моќ. Барикадите преку кои бројчено мало малцинство го контролира огромното глобално мнозинство. Таквото стршленово гнездо ќе биде многу тешко да се хуманизира и преобликува, особено да се демонтира. Секоја промена на ера на крајот е крвава.
Автор: Зекеријах Смајиќ
крај
