Најфреквентниот пешачки премин во светот
Најфреквентниот пешачки премин во светот е вистинска слика за лудилото, метежот и шаренилото на Токио, па не е невообичаено што често ги инспирира уметниците и аматерите. Најфреквентниот пешачки премин во светот се наоѓа во областа Шибуја во Токио, која е дом на многу знаменитости, но и место на модерна и поп-култура што мора да се видат, па затоа е препознаен и како место за возбудлив ноќен живот.
Но големата фреквенција на самиот премин се должи на една од најфреквентните железнички станици во светот, од која практично се излегува на оваа раскрсница. Ова е станицата Шибуја, местото каде што светски познатото куче Акита Хачико секој ден десет години по неговата смрт го чекаше својот сопственик да излезе од возот.
Над две и пол илјади луѓе минуваат низ пешачкиот премин во областа Шибуја во еден зелен интервал, а тој број во еден ден расте на милион или повеќе. Самиот пешачки премин поминува десет сообраќајни ленти, пет огромни зебра-премини ги поврзуваат најфреквентните места на овој фреквентен и модерен кварт, а патот на пешаците им го покажуваат огромните екрани, кои се синхронизираат со секој премин и дополнително ги предупредуваат пешаците на црвено или зелено светло на семафорот, а на нив се испишани и други информации и известувања, како временска прогноза. Иако го носи прекарот „брзање“ или „метеж“, речиси е неверојатно дека на оваа раскрсница сообраќајот се одвива без никакви застои и проблеми.
Организираниот хаос на најфреквентниот пешачки премин во светот е вистинска слика за лудилото и метежот на шарениот Токио, па не е невообичаено што често ги инспирира и уметниците и аматерите. Иако можеби никогаш не сте биле во Јапонија, дефинитивно сте налетале на овој пешачки премин на социјалните мрежи.
Можеби сте го забележале во третиот дел од „Брзи и бесни“ или се сеќавате на него од филмот „Изгубени во преводот“ со Скарлет Јохансон, а познавачите на азиската кинематографија сигурно ќе го паметат од јапонската научнофантастична класика „Батл Ројал“ од 2000 година.
Се разбира, најдобриот поглед на раскрсницата е од птичја перспектива, па затоа околните облакодери често имаат платформи за фотографирање на преминот (за што во некои случаи се наплаќа такса). Најдобар поглед на овој премин од патот е оној од „Старбакс“ на северната страна на раскрсницата, каде што е вистинско чудо да се најде празно седиште и кој работи со најголем профит од сите гранки на таа франшиза во светот.
