Луксузни облакодери, уредни, чисти улици, тивок сообраќај, електронско плаќање за секоја услуга и мноштво луѓе на секој чекор, кои оставаат ист впечаток како и величествените стари градини и некои необични обичаи. Модерна Кина е земја што е тешко да се спореди со која било друга: нивото на развој што го постигнала само во последните неколку децении е неспоредливо во историјата, па затоа човек мора да биде воодушевен од она што го гледа кога ќе пристигне во оваа земја.
Веќе на првиот чекор во Шангај – а ова е најверојатното пристаниште за влез, покрај Пекинг – патниците ги пречекува неверојатно модерен аеродром по излегувањето од авионот. Постапката за влез во земјата е брза и добро организирана, а потоа се качувате во супербрзиот воз „Маглев“. Тој ги транспортира патниците до градот со брзина од 300 километри на час и поминува околу триесет километри за седум минути, за само пет евра. Потоа се префрлате во одличното метро – најдолгото и најпрометно во светот – кое ќе ве однесе до вашата крајна дестинација за неверојатна цена од половина евро или дури и помалку. Метрото е речиси преполно, исто како и улиците во самиот центар на градот со триесет милиони луѓе, кој ќе ве изненади со својата уредност, чисти улици и тротоари, како и тивки возила, од кои огромно мнозинство се електрични. И ова ќе биде впечаток што само ќе се засилува за време на вашиот престој: огромен, но одлично организиран, чист и уреден град со уредно одржувани цвеќиња и зеленило. Каде и да сте, секогаш има толпа, честопати доста бучни луѓе во разговор, но и претходно споменатиот тивок сообраќај, без толпи. И секако, насекаде има безброј импозантни облакодери.
Во Шангај, првото нешто што дефинитивно треба да го видите е Бунд, долго шеталиште покрај реката Хуангпо, која се влева во моќната река Јангце овде во Шангај. Шеталиштето е импресивно дури и прекуден, но ноќе, кога зградите и структурите од двете страни на реката се осветлени, тоа претставува веројатно најимпресивната ноќна панорама во светот. Сите згради блескаат, има и реклами во десетици бои, кои постојано се вклучуваат и исклучуваат, а погледот неизбежно паѓа, пред сè, на Шангајската кула висока 600 метри, третата највисока зграда во светот. Нејзин конкурент е кулата „Ориентален бисер“, која веројатно е и симбол на Шангај. Од другата страна на реката, во делот наречен Пудонг, комерцијалното и економското срце на градот во последните неколку децении, старите згради на царинарницата или хотелот „Мир“ се осветлени, сведочејќи за фактот дека Шангај е стратешки важен трговски центар со векови.
