Израел сега ги добива симпатиите и поддршката од светот, но како премиер бев јасен: иднината на Израел не зависи од сожалувањето од светот, туку од стравот во срцата на нашите непријатели. Во наредните денови и недели, можеби месеци, нема да имаме друг избор освен да започнеме војна од невидени размери. Сите Израелци, десни и леви, религиозни и секуларни, ги отфрлија настрана политичките аргументи – не само околу судските реформи на владата – кои им го одвлекуваа вниманието во изминатите девет месеци и се борат во оваа војна
Израел беше засекогаш променет во шабатското утро на 7 октомври, кога во мугрите илјадници терористи од Газа упаднаа низ границата, напаѓајќи ги и колејќи ги израелските заедници. Дотогаш ние Израелците најмногу чувствувавме дека сме западно општество, каде што луѓето работеа во технологија, планираа одмори за скијање и одеа на велнес-одмори, со малку грижи.
Сето тоа заврши тоа утро со застрашувачкото сознание дека живееме покрај непријател што пали бебиња, силува девојчиња и брише цели семејства од лицето на земјата. Служев како војник и офицер во единиците на специјалните сили и како министер за одбрана и премиер на Израел. Сум видел многу работи. Ништо не беше ни блиску до ова. Бевме принудени да бидеме сведоци на глетки што не сме ги виделе од холокаустот.
Израелската јавност е ранета. Нема Израелец што не изгубил пријател или роднина. Децата на некои од моите најблиски пријатели беа убиени или херојски загинаа додека се бореа со терористите. Но во исто време повторно откривме силен израелски дух – отелотворен од кибуцникот, кој со голи раце се бореше со терорист за да им даде време на другите да избегаат живи, а мајките ги претворија своите домови во клиники за итни случаи, спасувајќи животи. Ова не треба да биде дело на цивили, но кога бевме повикани, бевме таму.
Ова е остар потсетник дека еврејската држава е основана пред 75 години, така што Евреите повеќе нема да бидат немоќни да се соочат со своите убијци. Затоа, одговорот сега треба да биде таков што ќе обезбеди нашите непријатели никогаш повеќе да не размислуваат за таков напад.
Но, ова не е само борба на Израел. Борбата на Израел е борба на пристојните нации во светот против ѕверскиот тероризам. Израел физички е на линијата на фронтот предводен од Иран. Хамас не е единствениот непријател. Тоа е само едно пипало што се шири од октоподот на тероризам со седиште во Техеран. Другите пипала ги зафаќаат Сирија и Либан и се обидуваат да ги зграпчат арапските нации во Заливот. Треба да го гледаме овој непријател како целина и да разбереме дека со него мора да се соочиме на нови, софистицирани и изненадувачки начини.
Правилата се сменија.
Нема да дозволиме Хамас да се крие зад палестинските цивили додека ги убива нашите цивили. Никогаш нема да ги гаѓаме цивилите, бидејќи тие не се наш непријател, но ако цивилите во Газа бидат убиени додека се користат како жив штит, Хамас ќе ги убие и нив.
Израел сега ги добива симпатиите и поддршката од светот, но како премиер бев јасен: иднината на Израел не зависи од сожалувањето од светот, туку од стравот во срцата на нашите непријатели.
Во наредните денови и недели, можеби месеци, нема да имаме друг избор освен да започнеме војна од невидени размери. Сите Израелци, десни и леви, религиозни и секуларни, ги отфрлија настрана политичките аргументи – не само околу судските реформи на владата – кои им го одвлекуваа вниманието во изминатите девет месеци и се борат во оваа војна. Секоја воена единица на резервистите што ја посетив во текот на изминатата недела беше претерано ангажирана.
И додека сме благодарни за поддршката на американската моќ – како и за зборовите за поддршка на претседателот Џо Бајден по нападот на Хамас и неговата посета на Израел оваа недела – мора да биде јасно дека ќе ги водиме нашите битки. Колку што е потребно.
Приоритет на Израел во моментов е дехамасизацијата на Газа. Никогаш повеќе не можеме да дозволиме да постои таква закана на граница. Областа мора да се демилитаризира. За тоа ќе биде потребно време. Никој во Израел нема илузија дека воената операција ќе биде кратка или лесна.
Ние сме целосно свесни за влијанието што ќе го има ова врз цивилното население во Газа. Израел не гаѓа цивили и нема да го стори тоа додека се одвива операцијата. Затоа израелските одбранбени сили ги предупредиле и им дале време да го напуштат градот Газа и да отпатуваат на југ до релативно безбедно. Иако Израел сигурно нема да го снабдува нашиот непријател, ние нема да ги спречиме другите земји да обезбедуваат вода, храна и лекови за цивилите, под услов, се разбира, Црвениот крст да може да ги посети сите израелски заложници во притворот на Хамас.
Оваа војна е тест не само за Израел туку и за светот. Оние што му проповедаат на Израел за „пропорционалност“ мора да сфатат дека ништо не може да биде пропорционално со злосторствата што ги изврши Хамас. Израел нема да испрати илјадници мажи во Газа да силуваат, ограбуваат и безобразно да убиваат семејства и да палат бебиња во нивните домови. Тие никогаш не биле и никогаш нема да бидат наши вредности.
Со милениуми Евреите биле жртви на погроми, незауздени убиства и грабежи. Ја изградивме нашата неверојатна еврејска држава со јасно ветување „никогаш повеќе“. Наше е сега да го исполниме тоа ветување.
Нафтали Бенет
(Нафтали Бенет беше премиер на Израел од јуни 2021 до јуни 2022 година)
