По шест недели читање написи, гледање видеа и разни дискусии, официјално го завршив курсот „Управување со среќата“ на универзитетот „Харвард“. Овој онлајн курс е целосно бесплатен за возрасни, секој може да го посетува до 27 март 2024 година и се одвива самостојно, но по шест недели го губите пристапот до материјалите. Сега кога го завршив овој курс, мојот најголем заклучок е дека имам многу поголема контрола врз сопствените чувства на среќа, пишува новинарот Рене Онке за порталот Си-ен-би-си.
Еве неколку сознанија што ги стекнав и што научив од курсот за среќа.
1. Колку често треба да ја доживуваме среќата?
Иако не постои одредена фреквенција за тоа колку често треба да се чувствуваме среќни, среќата можеме да ја доживееме многу често, особено ако правиме работи што искрено ќе нè насмеат.
Првата работа што требаше да ја направиме на часот беше да држиме молив меѓу катниците од 60 до 90 секунди за да го имитираме чинот на насмевка. Иако активноста изгледаше глупаво, ме насмеа, а смеењето е поврзано со среќа.
Гијом Душен де Булоњ, француски невролог што ги проучувал изразите на лицето, бил особено заинтересиран за она што некои го нарекуваат насмевка на Душен, односно искрена насмевка што ги зафаќа мускулите околу устата и очите. „Ако се присилиме да имаме насмевка на Душен, веднаш почнуваме да се чувствуваме посреќни“, вели Брукс, еден од авторите на курсот.
Се чини дека истражувањето од 2022 година ја поддржува таа теорија. Насмевката на Душен нè учи дека можеме да ја стимулираме нашата среќа и да ја зголемиме.
2. Дали е реално да се очекува да бидете среќни постојано?
Колку и да работиме на среќата во нашите сопствени животи, невозможно е да се биде среќен 24 часа на ден, седум часа неделно. „Современите истражувања ни покажуваат дека нашите емоции се под наша контрола, но само делумно“, вели Брукс во едно од видеата на курсот.
Нашиот генетски систем и надворешните фактори, како што се постапките на другите луѓе, исто така, можат да влијаат врз нашите емоции. За подобро да управуваме со нашите емоции, потребни ни се труд и дисциплина.
Исто така, важно е да се запамети идејата дека „среќата бара одредено количество несреќа“. Наместо да ја избегнуваме тагата, треба да ја прифатиме и да се обидеме да видиме што нè учи и како може да нè доведе до духовен раст.
3. Ако среќата е поврзана со нашите искуства, особено со оние околу нас, како можеме да се заштитиме кога имаме работа со тешки луѓе?
Нашите врски во голема мера влијаат на нашата среќа, но како да се справуваме со тешките луѓе не е нешто што го учат во животот. Сепак, една од седумте практики за кои истражувачите од „Харвард“ веруваат дека води до среќа и добро здравје е да имате добри вештини за решавање конфликти. За да ги направат посреќни, истражувачите исто така ги охрабрија луѓето на курсот да формираат и да ги зајакнат односите со луѓе на кои можат да сметаат. Едно 85-годишно истражување на „Харвард“ покажа дека позитивните меѓучовечки односи се број еден што нè прави среќни во животот. Брук препорачува развивање добри односи и постигнување здрава рамнотежа на пријателствата на следниот начин:
– прелистување нови настани со пријателите;
– поставување длабоки прашања за да се процени вистинското мислење на луѓето за важни теми и како познанството се претворило во пријателство;
– стекнување повеќе познанства и пријателства што „не ви требаат“.
„За да имате пријател, треба да бидете пријател“, вели Брукс, кој советува да давате поддршка, да им дозволите на луѓето да бидат свои и да нудите совети што не се предмет на осуда.
4. Како можеме да негуваме среќа во тешки периоди од нашиот живот?
Обично кога поминуваме низ некои големи промени се чувствуваме вознемирени. Понекогаш самите ги избираме овие промени, како што се преселување во друга куќа или нова работа, а понекогаш не можеме да ги предвидиме, како болест или загуба на сакана личност.
Но откако писателот Брус Фајлер, еден од креаторите на курсот, интервјуираше стотици луѓе и ги праша за промените во нивните животи, се покажа дека 90 проценти од луѓето се способни да ги надминат тешките времиња. Затоа ви предлага да ги прифатите емоциите и да поминете низ процесот на закрепнување наместо да истраете во непризнавањето дека работите се промениле.
Психолозите, исто така, открија дека многу луѓе доживуваат посттрауматски раст или трансформација по искуствата што им го променила животот. Американската психолошка асоцијација го наведува следново како индикатори за посттрауматски раст:
– почнувате да го цените животот;
– нови можности во животот;
– ја чувствуваш нејзината сила;
– односите со другите ви се подобри;
– вие сте се промениле духовно.
„Секогаш запомнете дека лошите работи не траат вечно“, заклучува Брукс.
Рене Онке
