ДАЛИ СТЕ ЗНАЕЛЕ
Може ли чау-чау од Кина да разбере чау-чау од Канада? Дали кенгурите имаат акцент? И како воопшто би го знаеле тоа?
Иако науката не може да одговори на сите овие прашања, неколку факти ни покажуваат колку е фасцинантен животинскиот јазик. На пример, не е тајна дека делфините и китовите се интелигентни суштества. Колку повеќе ги гледаме, толку поневеројатно ни изгледаат овие животни. Затоа не треба да нè чуди што нивниот јазик е сложен.
Китови: Истражувањето направено на сперматозоиди, земени од китови од Карибите, откри дека постојат кодови за разговор кај китовите, кои се единствени за групите од овој регион. Така, група китови од еден дел на океанот звучи поинаку од китовите од друга област. Според овој јазик, може да се идентификуваат различни семејства и социјални групи на овие цицачи.
Делфини: Во меѓувреме, нивните роднини, делфините, биле проучувани додека комуницирале со различни видови. Обичниот делфин комуницира со комбинација на свиркање, кликање и чкрипење, а нивната сродна група, пристанишни делфини, комуницира со рафали од високи кликови. Во водите во близината на брегот на Шкотска, на некои од пристаништата има и осамени делфини. Се чини дека тие поинаку се идентификуваат и зборуваат. Не ни свиркаат.
Птици: Некои песни на птиците можат да ни кажат точно од која земја потекнува птицата. Но во џунглата во Порторико, папагалите што биле одведени во заробеништво создале свои дијалекти за да преживеат. Како нас, птиците се потпираат на меѓусебна комуникација за да ги зајакнат врските и да градат односи.
Мајмуни: Во западноафриканските шуми, некои видови мајмуни имаат регионални дијалекти. Повикот на Кембеловите мајмуни во шумата Таи може да звучи како предупредувачки аларм за нивниот главен предатор, леопардот. Интересно е што истиот повик на Кембеловите мајмуни од островот Тиваи се сфаќа како општ аларм. Тоа е целосно истиот звук, но со различно значење.
