Повеќе од 50 години ниту една човечка нога не стапнала на Месечината, а сега човештвото се подготвува за нов голем чекор во истражувањето на вселената. Месечината, а потоа и Марс ќе станат првите дестинации за човечките живеалишта. Научниците тестирале различни материјали за градење живеалишта на Марс. Иновацијата во оваа област доаѓа од научниците од Универзитетот во Манчестер, кои развија нов „вселенски бетон“ составен од вонземски прав.
Брзото враќање на Земјата за време на мисии во длабоката вселена нема да биде можно, па затоа е важно да се потпрете на материјалот што може да се најде на теренот. Транспортот на материјали од Земјата би бил исклучително скап за вселенските агенции.
Новиот материјал се вика старкрит, а освен вонземски прав содржи и скроб од компир и сол. Експериментите покажаа дека во комбинација со симулиран марсовски прав, скробот дејствува како врзивно средство за бетон, а добиениот материјал е двојно потврд од обичниот бетон и може да се користи за изградба на вонземски светови.
Истражувањето наведува дека старкрит има јачина од 72 мегапаскали, во споредба со обичните 32. Кога се тестираше со употреба на месечински прав, материјалот ги надмина другите со јачина од 91 мегапаскал.
Според пресметките, вреќа со компири тешка 25 килограми содржи доволно скроб за да се добие речиси половина тон бетон старкрит, односно 213 тули. Откриено е дека обичната сол (односно магнезиум хлорид пронајден на Марс) и солзите на астронаутите дополнително ја зголемуваат јачината на овој материјал.
Претходно, тимот тестираше човечка крв и урина како врзувачки агенс, но тоа е непрактично за работа од големи размери, а здравјето на астронаутите може да биде загрозено во суровата вселенска средина.
Старкрит би можел да биде поеколошка алтернатива на традиционалниот бетон што се користи на Земјата. Производството на цемент и бетон сочинува околу 8 проценти од глобалните емисии на ЦО2. По завршувањето на истражувањето, тимот ќе продолжи да експериментира со зголемување на јачината на материјалот за идна употреба.
