Предизборието – поле за ширење и дефетистички пораки од разни групи во земјава
Минатата година беше исполнета со хитови, сите ја почувствувавме магијата на Барбиенхајмер, односно на филмовите „Барби“ и „Опенхајмер“ и веќе неколкупати сме зборувале и сме пишувале за тоа.
Меѓутоа, луѓето се обидоа да го гледаат новиот маратонски долг филм на Скорсезе, како и „Вавилон“ на Демиен Шазел, но и новите „Невозможна мисија“ и „Индијана Џонс“, како и независните хитови како „Зборувај со мене“, „Бесконечен базен“ итн.
Некаде под радарот има неколку наслови што чекаат да бидат откриени и кои многу филмофили гласно ги препорачуваат, но никој не ги послушал. Па сега можеме да го повториме она што го пропуштивте во оваа одлична филмска година.
„Сакам филмови“
„Сакам филмови“ на режисерката Чендлер Левак ни ја пренесува приказната за едно дете слично на оние од „Неранимајковци“, со тоа што ова дете е безобразно, разгалено и полно со себе додека зборува за единственото нешто што го интересира – филмовите. Сепак, реалноста ќе му удри од глава кога ќе сфати дека не е божји ден, а за разлика од споменатата комедија со Џона Хил, овој филм сепак малку повеќе ја базира својата приказна на реалноста отколку на хумор.
„Некаде во Квинс“
Просечно итало-американско семејство живее во Квинс. Татко, мајка и син. Кога ќе се појави можност синот да добие стипендија за факултет и да се откаже од семејниот бизнис, таткото ќе направи сѐ што е во негова моќ да го испрати синот што подалеку од семејството, но и од грешките што самиот ги направил во минатото.
Реј Романо, кој го знаеме од серијата „Сите го сакаат Рејмонд“, ги потпишува режијата, сценариото и ја игра главната улога, и речиси сигурно внесе многу од таа биографија во оваа слатко-кисела комедија.
„Гниење на сонце“
Себастијан Силва има култен следбеник во инди филмскиот свет, а во неговиот нов филм тој се става себеси на прво место како лик, кој поминува низ блага форма на депресија додека талка низ своето родно Чиле додека не го запознае инфлуенсерот на Инстаграм, Џордан Фистман (кој исто така се глуми себеси), со кој започнува врска, иако тој самиот не е свесен за тоа. Тогаш започнува вистинскиот заплет, кој колку што е забавен, толку предизвикува и напади на паника.
„Блекбери“
Двајца претприемачи со целосно неповрзани биографии, иноваторот Мајк Лазаридис и бестрашниот бизнисмен Џим Балсили, ги здружија силите во потфат што стана светски хит за нешто повеќе од една деценија. Приказната за метеорскиот подем и катастрофалниот неуспех на првиот паметен телефон во светот на хартија изгледа како уште еден досаден биографски филм, но режисерот Мет Џонсон доаѓа од заднина на уметнички филм и малку поинаква комедија, која успеа да ја имплементира во овој филм.
„Воениот суд за бунт во Кејн“
Годинава загубивме еден од најголемите режисери на сите времиња. Вилијам Фридкин, режисерот на „Егзорцист“ и „Француската врска“, почина, но не пред да одлучи да го направи последното чудо од филмот. Судска драма во која млади полицајци го нападнале својот претпоставен офицер напаѓајќи го дека е луд и дека треба да биде ставен во предвремена пензија. Низ призмата на обвинителот (Џејсон Кларк) дознаваме дека нема страна за навивање во оваа борба, бидејќи колку и да е луд стариот офицер, децата се исто толку зли.
