Грчките археолози успеале да откријат одамна изгубено култно светилиште посветено на Посејдон во античкиот град Хелике, соопшти грчкото министерство за култура.
Откритието е направено по неколкугодишни ископувања во одамна изгубениот антички град, кој сам по себе е остаток од моќен град држава од антиката. Самиот град бил уништен под мистериозни околности за кои сѐ уште расправаат научниците, но древните легенди го припишуваат на гневот на Посејдон, лутиот заштитник на градот.
Хелике некогаш бил антички грчки град држава од бронзената доба, сместен на полуостровот Пелопонез покрај Коринтскиот Залив. Тоа е град што е проткаен во историја и легенди, опишан како воена сила што учествувала во Тројанската војна. Меѓутоа, митовите исто така го опишуваат и како мал.
И покрај ова, се вели дека неговата геополитичка улога како регионална сила се припишува на поддршката на Посејдон, грчкиот бог на морето и земјотресите. Настрана од митовите, фактот дека градот го усвоил Посејдон како свое главно божество е секако точно, за што сведочат монетите пронајдени во неговите урнатини, кои го прикажуваат лицето на Посејдон од едната страна и трозабецот, неговиот божествен симбол, од другата страна. Храмот на Посејдон во градот бил познат низ античкиот свет, како и неговиот втор панхеленски храм.
Меѓутоа, градот бил уништен во 4 век пр. н.е. поради, како што се верува, земјотрес и цунами. Иронично, градот што го обожаваше богот на морето и земјотресот, наводно бил уништен од морето и земјотресот.
Иако археолозите ги пребаруваа морињата повеќе од еден век, конечно во 2001 година го пронајдоа во древна лагуна кај селото Ризомилос и оттогаш редовно се ископува. За време на овие ископувања, истражувачите успеале да откријат многу значајни наоди на некогашниот голем град држава. Ова го вклучува познатото светилиште на Посејдон.
Сега истражувачите успеале да добијат уште подобар поглед на комплексот на храмот, конкретно истражувајќи две згради, од кои едната датира од осмиот век пр. н.е. Во ова ископување, археолозите успеале да откријат керамика, од која некои делови датираат од деветтиот век пр. н.е., бронзена глава на змија и дел од митско суштество како сфинга, кое веројатно било дел од архитектонски релјеф што датира од шестиот век пр. н.е. Присутни се и докази за жртвени приноси, железно оружје, тркала од кочии, глинени и бронзени статуетки и малку злато.
Според членот на тимот и археозоолог д-р Џорџ Казанцис, имало докази дека религиозното обожавање во храмот вклучувало жртви на животни, дарови на кози, овци и свињи. Понатаму, професор по археоботаника, кој учествувал во ископувањето, пронашол докази во почвата дека имало и големи берби на грозје во областа, што укажува дека најверојатно се користело и вино во овие церемонии.
Но уште едно интересно откритие е дека не само што овој храм му бил посветен на Посејдон, кој веројатно бил главното божество во комплексот, туку имало и докази дека на местото се обожавал друг бог. Што се однесува до тоа кој би можел да биде тој бог, истражувачите сѐ уште не се јасни и ќе продолжат да ги истражуваат наодите за да откријат.
Сепак, можеби најзначајното откритие е дека оваа зграда веројатно многу често била поплавувана. Но, и покрај природните опасности што би се подразбирале, локалното население продолжило да доаѓа во храмот и да го одржува, а археолозите верувале дека светилиштето е од толкава важност за верниците што повеќе би сакале постојано да го обновуваат храмот отколку да одат на друго место.
Наодите додаваат сѐ поголем број информации за оваа одамна изгубена античка сила, помагајќи да се спои мистеријата на нејзините славни денови и евентуалниот пад, пишува „Џерусалем пост“.
