До денес, градовите во Македонија, Косово, делови од Србија и Црна Гора, Босна и Херцеговина го носат печатот на ориенталниот урбанизам и архитектура
Во текот на 14 и 15 век, турските освојувачи ги окупирале источните делови на поранешна Југославија, кои потпаднале под директно влијание на исламската култура. Турците ги донеле на овие простори ориенталните принципи на градење градови, заедно со развојот на стопанството, станбените и културните квартови на населбата, така што сè поголем број жители се населиле во градовите. До денес, градовите во Македонија, Косово, делови од Србија и Црна Гора, Босна и Херцеговина го носат печатот на ориенталниот урбанизам и архитектура. Главниот принцип на составот на градовите и населбите што го донеле Турците е поделбата на градовите на два дела, чаршија и махала (населено место). Чаршијата е центар на занаетчиството, трговијата, културата и образованието, т.е. настава, додека маалата се станбени единици што се сместени околу чаршијата, пишува „Национална географија“.
Во чаршијата се наоѓаат сите монументални сакрални и јавни објекти, како џамии, мавзолеи, анови, карвансараи, безистени, амами, медреси, текии, мектеби, библиотеки, саат-кули и низи дуќани. Турците носат и нов тип поразвиена станбена куќа, со приземје и кат, каде што просторно се диференцираат сите станбени функции. Овој тип на куќи е приспособен на исламскиот начин на живот, но бил прифатен и од христијаните во градовите. Спомениците од турско потекло им припаѓаат на брусанскиот, раноцариградскиот и класичниот стил.
Џамијата на султанот Мурат Втори од 1434 година и џамијата Исхак-бег во Скопје од 1438 година му припаѓаат на брусанскиот стил од 1299 до 1453 година. Првата е трикорабна базилика со рамен таван и заоблен покрив, а втората повеќесобна џамија покриена со купола и сводови. Раниот константинополски стил ги вклучува џамијата на султанот Мехмед Фатих во Приштина од 1461 година, Газиисабеговата од 1475 година и Мустафапашината од 1484 година во Скопје, Шарената џамија во Тетово од 1495 година и Даутпашиниот амам во Скопје од 1484 година.
Класичниот стил, кој вклучува споменици од 16 и 17 век, ги вклучува џамиите Чекрекчиина во Сараево од 1526 година и Газихусревбеговата од 1530 година во Сараево; Јени во Травник од 1459 година, Алаџа во Фоча од 1550 година, Караѓозбеговата во Мостар од 1557 година, Јусуфпашината во Маглај од 1560 година; Алипашината од 1561 година и Ферхат-бег од 1562 година во Сараево; Хајдар Кади во Битола од 1562 година, Хаџиалиината во Почитељ од 1563 година, Царевата во Сараево од 1565 година, Синанбеговата во Чајниче од 1570 година, Ферхатпашината во Бања Лука од 1583 година, Хусеинпашината во Деф од 1590 година, Синанпашината во Деф од 1590 година, во Призрен од почетокот на 17 век, како и Коски-мехмедпашината џамија во Мостар од 1612 г.
Сите овие џамии се монументални куполи споменици. Поедноставните видови џамии ги вклучуваат Јахјапашината во Скопје, Рознамеџината во Мостар, Сулејманија во Травник и Магрибија во Сараево. Овој тип, како архитектонско обележје на стилот, има дрвен заоблен покрив и дрвен таван и дрвен свод. Мавзолеи, гостилници, безистени…
Мавзолеите се појавуваат во два основни типа на градби. Затворениот мавзолеј како октагон покриен со купола и отворениот мавзолеј како четири столба што ја потпираат куполата. Првиот тип ги вклучува мавзолејот Гази Хусревбег и Мурат-бег во Сараево, мавзолејот Синанбег во Чајниче, Мустафапашиниот мавзолеј и Иса-бег во Скопје. Вториот тип е застапен на мавзолеите во Травник и Сараево. Од ановите, карвансарајот, најзначаен е Куршумли-ан во Скопје од 16 век. Типот на базилика безистен му припаѓа на Газихусревбеговиот во Сараево од 16 век, а типот на поткуполен безистен на Бруса-безистенот во Сараево од 16 век. Застапени се и амами, Даутпашиниот во Скопје од 15 век, Газихусревбеговиот во Сараево, исто така од 16 век, како и амамот во Призрен. Медресата на Газихусрев-бег во Сараево од 1537 година е еден од најубавите споменици на училишната архитектура. Од многубројните саат-кули, се издвојуваат саат-кулите во Сараево, Скопје и во Бања Лука. Камените мостови се споменици со значителна вредност. Извонредни се мостот Соколовиќ во Вишеград од 16 век, на архитектот Синан, и мостот во Мостар од 16 век, на архитектот Хајредин.
