Поетот се раѓа и песната се лови. Ако не го уловите мигот за да ја напишете песната кога ви е дадено тоа, потоа може само да се каете. Од друга страна, попусто е да седнете да пишувате песна доколку не дошол вистинскиот миг, вели Виолета Јовиќ
БАЛКАНСКИ ПОЕТИ ЗА ДЕЦА ВО „КОЛИБРИ“: ВИОЛЕТА ЈОВИЌ, СРБИЈА
Драги наши читатели, благодариме за позитивните реакции што стигнуваат од вас за рубриката Балкански писатели за деца во „Колибри“. Секако, тоа нѐ мотивира да препејуваме и да преведуваме творештво и од други автори и да ви ги претставуваме овде на страниците на вашето омилено четиво.
Денеска, на мое огромно задоволство, ви претставувам една писателка од соседна Република Србија, која ја засакав од првиот пат кога ја видов. Така, без причина. Мислам, не може да не се сака Виолета Јовиќ.
Виолета Јовиќ е истакната современа српска писателка за деца и за возрасни. Пишува поезија, раскази, романи и есеи. Таа е истакната членка на Друштвото на писателите на Србија, основачка е и директорка на фестивалот за детско творештво и творештво за деца „Медијана“ во Ниш, авторка на голем број книги. Некои од нејзините дела за деца се: „Писмо од месечината“, „Сончев вез“, „Радување и играње“, „Кога ќе ги затворам очите“, „Шашава вила“, „Арис без Тотел“ и многу други. Треба да споменеме дека авторката Јовиќ особено внимание посветува на зачувување на нејзиниот мајчин дијалект – свршлишко-заплански, па токму на него има објавено повеќе книги.
– Поетот се раѓа и песната се лови. Ако не го уловите мигот за да ја напишете песната кога ви е дадено тоа, потоа може само да се каете. Од друга страна, попусто е да седнете да пишувате песна доколку не дошол вистинскиот миг – вели Виолета Јовиќ.
Јовиќ е вљубеничка во книгите и во библиотеките од најмала возраст. Почнала како читателка, а сега е често видена и со радост пречекана гостинка во многу библиотеки низ Србија, каде што децата ги позајмуваат нејзините книги од библиотеката, а со нејзините песни победуваат на рецитаторските натпревари.
Освен што е основачка на фестивалот „Медијана“, таа е учесничка на сите најзначајни фестивали за детско творештво и творештво за деца.
– Фестивалите за литература за деца се можност, ние писателите да го претставиме она што сме го создале, но и одлична пригода за средба со нашите читатели – децата. Се случува децата да нѐ допираат за да се уверат дека сме вистинити и живи, затоа што нѐ знаат само како имиња од читанките и нивните главчиња размислуваат вака: штом го ставиле во читанка, значи сигурно починал пред педесет или сто години – низ насмевка раскажува Јовиќ.
Таа истакнува уште една важна цел на фестивалите.
– Ние како писатели што сме успеале да се афирмираме имаме уште една задача, а тоа е да ги откриеме младите таленти, идните писатели и токму фестивалите ни го овозможуваат тоа. Мојот пат беше трнлив и сега сум свесна дека треба да бидам ветер во грбот на младите автори што носат светлина во себе за да светат уште посилно од нас – со благост и со радост зборува Виолета Јовиќ.
Таа е добитничка на многу значајни награди за литература за деца, но смета дека наградите се нешто што доаѓа по природен пат, како резултат на долгогодишната работа и посветеност. Вели дека сите награди ѝ се драги, но особено онаа за зачувување на културното наследство доделена од нејзиното родно место Сврљиг.
– Целта на литературата за деца не е авторот да се претставува само како засмејувач или кловн или, пак, не дај боже, да внесува вулгарности во своите писанија. Песната треба и да учи и да лекува, да советува, да насмевнува и да разведрува и во добрите и во лошите моменти од животот на детето. Песната треба и да воспита, но на начин на кој детето нема ни да почувствува дека е воспитано. За да биде така, авторот треба да се однесува во согласност со она што го проповеда. Ако ги учам децата да се борат во животот, јас треба да бидам првата што ќе застане на борбената линија – заклучува Јовиќ.
Од нас, за вас, драги наши читатели, повелете две песни од нашата денешна соговорничка, писателката Виолета Јовиќ од Србија. Сигурни сме дека ќе уживате. Ф.Д.
РЕЦЕПТ ЗА ПИТА ОД КАЛ
Како се прави од кал пита?
Мама правеше кога не знаеше да чита.
Како се прави пита од кал?
И тато правеше кога беше мал.
Сигурно е, и мама и тато
барем по еднаш ваква пита направиле
но веројатно се преправаат
дека рецептот го заборавиле.
Не треба ни рецепт, ни лажица, ниту грне
Потребно е само барем еден час да врне.
Потребни се две девојчиња
другарки или сестри две
каква пита ќе биде ова,
леле, леле, бре, бре, бре.
И еден голем сапун треба
што четири раце убаво мие
никој за питата да не дознае
чисти да бидат четирите тие.
Нека мислат мајките и татковците
дека тајната за пита од кал ја знаат само тие
не знаат дека таква пита
по секој дожд правиме и ние.
Сите деца рецептот го открија
најубава пита од кал направија
само мама и тато изгледа
тајниот рецепт го заборавија.
Препев од српски на македонски јазик:
Филип Димкоски
