Некои владини лидери се оптимисти дека ковид-19 ќе стане ендемичен, што значи дека ќе стане попредвидлив и полесен за менаџирање, но многу научници велат дека е прерано да се однесуваме како пандемијата да е завршена, истакнува Клер Фелтер за ЦФР
Епидемиолозите велат дека болеста е ендемична кога нејзиното присуство станува стабилно во одреден регион или барем предвидливо, како кај сезонскиот грип. Но нема консензус за условите за исполнување на овој стандард. Со оваа широка дефиниција, ендемичноста не мора да значи дека болеста е ретка или честа, блага или тешка. Стапките на инфекција сè уште можат да бидат високи, но само треба да останат статични. Полесно е да се дефинира ендемичноста во ретроспектива, кога научниците можат да одредат основно ниво бидејќи болеста достигнала рамнотежа. Ова може да биде можно кога општата популација има заштита од болеста, без разлика дали е од вакцинација или претходна инфекција.
Ендемската болест сè уште може (и често) да бара цврст одговор на политиката. САД и многу други земји ги повикуваат граѓаните да се вакцинираат против грип секоја година и промовираат практики како што се често миење раце и покривање на устата и носот при кашлање или кивање. За маларијата и ХИВ, кои исто така се ендемични, во тек се различни глобални иницијативи за развој на поефикасни и достапни превентивни алатки. Сепак, одговорите обично не се толку интензивни како оние за време на пандемија, кога зголемените инфекции го поттикнуваат типот на строги ограничувања забележани во текот на кризата на ковид-19.
СЗО предупредува
Дали ковид-19 станува ендемична болест е прерано да се каже. Различни владини и индустриски лидери промовираат промени во политиката во таа насока, но официјални лица од Светската здравствена организација (СЗО) и други здравствени експерти предупредуваат да не се третира ковид-19 како ендемска болест. Текот на пандемијата брзо се промени со појавата на нови варијанти на коронавирусот, поради што многу земји што доживуваа повеќемесечно затишје се најдоа во вителот на нови инфекции и хоспитализации.
Светот постигна значителен напредок во имунизацијата против ковид-19, но приближно една третина од луѓето допрва треба да примат доза вакцина. Во исто време, здравствените експерти изразија загриженост за намалената ефикасност на одредени вакцини. Пекинг продолжува да ја следи политиката на нула ковид-19 случаи во услови на појава на варијантата омикрон во поголемите градови. Има уште многу начини да се разгледаат пред да се постигне широка, глобална заштита, што е потребна за постигнување на ендемичноста. Некои земји почнуваат да го третираат ковид-19 како ендемска болест, пред другите, во зависност од трендовите на инфекција, како и од општественото расположение. Експертите ја гледаат Португалија, која има највисока стапка на вакцинација во Европа, како модел за живеење со ендемичен ковид-19. Новото нормално за меѓународните патувања исто така може да значи отповикување на некои барања, а задржување на други.
Доминантниот ризик е светот повторно да се најде во голема мера неподготвен пред поопасна варијанта на вирусот, а останува можноста да се појави сој против кој постојните вакцини се неефикасни. Удобноста и владината неактивност придонесоа за разорниот наплив на делта-варијантата низ Индија на почетокот на 2021 година. САД се најдоа затечени додека омикрон експресно се ширеше лани на крајот на годината, со тоа што недостигаа тестови и други ресурси за управување со рекордната инфекција нивоа. Сега, американските здравствени власти велат дека мнозинството Американци биле заразени со ковид-19 барем еднаш, но тие ги предупредуваат луѓето да не претпоставуваат дека имаат заштита во иднина.
Како да се воспостави рамнотежа
Најдоброто сценарио е дека напливот на случаи од омикрон и неговите подваријанти навистина ја поттикнуваат транзицијата кон ендемичен ковид-19, но тоа е само едно од многуте сценарија. Владите треба да бидат подготвени да се справат со најлошите можности, како што е случајот во кој сегашните вакцини во светот не се во состојба да се одбранат од нова варијанта. СЗО продолжува да се залага за зголемување на глобалната стапка на вакцинација, бидејќи ќе бидат потребни најмалку десет месеци додека 75 отсто од луѓето да добијат барем една доза. Експертите, исто така, бараат да се посветат повеќе ресурси за развој на нови вакцини, особено оние базирани на генетски материјал (кои се чини дека се поефикасни против новите варијанти), како и третмани. Зголемувањето на капацитетите за тестирање и подобрувањето на мрежите за следење се исто така високо на листата, бидејќи точните, редовни мерења на нивоата на инфекција во заедницата им овозможуваат на службениците да спроведат најефективен одговор.
