Идниот тек на конфликтот во Украина допрва ќе се види, а сè уште не се знае кој пристап кон него е најдобар за интересите на САД и за воспоставување стабилен мир во тој дел од Европа, пишува Пол Пилар за „Нешенел интерест“
Анализа на резултати од анкета спроведена од „Си-ен-ен“
Слабеењето на американската поддршка за воена помош за Украина покажува изразена партиска поделба, еднакво и меѓу јавноста и меѓу политичарите во Вашингтон. Во анкетата спроведена за „Си-ен-ен“, која беше објавена во август, испитаниците беа прашани дали САД „треба да направат повеќе за да ги запрат руските воени акции во Украина“ или „веќе направија доволно“. Меѓу демократите, 61 отсто рекле дека треба да се направи повеќе, а 38 отсто рекле дека направиле доволно. Мнозинството републиканци или 59 отсто рекоа дека државата веќе направила доволно, а само 40 отсто рекоа дека треба да направи повеќе.
Ваквите ставови меѓу поддржувачите на Републиканската партија се рефлектираат во позициите на многу републикански кандидати за претстојната претседателска кампања. Во Конгресот, најгласните што се противат на помошта за Украина се некои членови на Републиканската партија, која е поделена по ова прашање.
Пресметан одговор на текот на војната
Многумина сметаат дека сегашната украинска контраофанзива дава слаби резултати по висока цена. Тоа води до мислење дека поголема помош за Украина би била само фрлање пари. Поврзан став е дека понатамошната помош ги обесхрабрува Украинците да го прифатат неизбежниот исход од компромисното решение и само го продолжува непотребното губење човечки животи и богатство.
Дури и оние што сметаат дека евентуалното преговарачко решение е неизбежно може да се залагаат за дополнителна воена помош за Украина како неопходна за да се убеди руското раководство да прифати компромисен мировен договор. Но, противењето на поголема помош е легитимна одбранбена позиција, која републиканците можат да ја застапуваат исто како и секој друг.
Во анкетата на „Си-ен-ен“ самопрогласените независни лица изразија ставови за ова прашање поблиски до републиканците отколку до демократите. Ова може да сугерира дека за републиканците, како целина, партиските размислувања не играат поголема улога во позициите за конфликтот во Украина отколку за демократите.
Традиционален изолационизам
Спротивставувањето на помагањето на воените напори на Киев може да се заснова барем на општата надворешнополитичка идеологија колку и на толкувањата на конкретниот конфликт што се води во Украина. Изолационизмот, со избегнување вмешаност во конфликтите на другите нации, има долга традиција во Америка и е истакната нишка на мислење во Републиканската партија. Изолационистичката нишка се натпреварува со друга идеолошка нишка во Републиканската партија, онаа што е делумно во користењето воени средства за да ги наметне интересите во странство и која фаворизира да се спротивстави на агресивните тенденции на владата во Москва. Конфликтот меѓу овие две идеолошки традиции се рефлектира во расколот меѓу републиканците во Конгресот денес во врска со конфликтот во Украина.
Отежнување на политичкиот живот за демократскиот претседател
Начинот на партиско војување на решавање на прашањата од конфликтот во Украина се гледаше на почетокот од избувнувањето, кога одговорот на некои републикански политичари беше да го обвинат претседателот Џо Бајден за него. Коментарот на сенаторот Тед Круз во тоа време дека „Џо Бајден се обидел да го смири рускиот претседател Владимир Путин од самиот почеток“ беше смешен, како и збунувачки начин да се води партиска војна кога се споредува ставот на Бајден кон Путин со ставот на претходниот претседател Доналд Трамп.
Тоа што демократски претседател на САД ја предводи не само американската туку и меѓународната поддршка за Украина го стимулира републиканскиот инстинкт да се спротивстави на сѐ што тој ќе предложи. Тој инстинкт, како и изолационистичката традиција, се судри со републиканските склоности да се спротивстават на руската агресија.
Врската меѓу Трамп и Русија
Дека Републиканската партија сè уште е во голема мера под контрола на Трамп се рефлектира во неговото огромно водство во трката за републиканска претседателска номинација во 2024 година и во тоа што повеќето од оние што наводно се кандидираат против него велат дека би ја поддржале неговата кандидатура дури и ако тој има проблеми со законот. Оттука произлегува дека добрите односи на Трамп со Путин и со Русија влијаат врз републиканските ставови кон конфликтот меѓу Русија и Украина и сите дополнителни прашања, како што е воената помош за Киев.
Покрај тоа, актуелни се и напорите на републиканските поддржувачи на Трамп да ја поврзат Украина со корупција во која наводно е вмешан Бајден или неговото семејство. Некои други републиканци, во очигледен обид да го оттргнат вниманието од наводното руско мешање во претседателските избори од 2016 година, лажно сугерираа дека Украина се мешала во нив во корист на демократите.
Заклучок
Идниот тек на конфликтот во Украина допрва ќе се види, а сè уште не се знае кој пристап кон него е најдобар за интересите на САД и за воспоставување стабилен мир во тој дел од Европа. Треба внимателно да се разгледаат сите аргументи во корист и против дополнителната воена помош за Украина, без оглед на другите причини за ставовите на некои учесници во дебатата.
