Интернетот го забрза процесот на добивање почетни информации за одредена личност, нејзиниот изглед, што ѝ се допаѓа, што прави, како го поминува слободното време и какви квалитети бара кај партнерот, но колку од шармот на меѓусебното запознавање е изгубен во тој процес?
Една од основните човечки потреби е потребата за емоционална поврзаност. Штом ќе се роди бебето, тоа прво се поврзува со мајката и таткото, или со луѓето што се грижат за него, а подоцна и со поширокото семејство и околината. Стабилната емоционална приврзаност на рана возраст создава доверба кај луѓето и води кон квалитетни меѓучовечки односи подоцна во животот.
Емоционалната приврзаност е човечка потреба за сигурност, припадност и прифаќање. Во партнерството, таа врска е многу повеќе од љубов и секс.
Се вели дека интернетот го прави светот мал и ги зближува луѓето. Денес не е важно каде се наоѓа некој на планетата, секогаш може да воспостави контакт преку видеоповик, така што луѓето не само што можат да се слушнат туку можат и да се видат. Многу врски на далечина преживуваат поради силната емоционална врска што веќе е изградена меѓу партнерите. Покрај тоа, многу познанства се остваруваат преку социјалните мрежи, а одредени апликации служат и за поврзување на луѓе со слични афинитети и интереси во романтична врска.
Додека во ерата пред интернетот познанствата и блискоста се развиваа бавно, постепено и со текот на времето, интернетот и неговата достапност се чини дека го забрзаа овој процес со тоа што обезбедија барем првични информации за одредена личност, нејзиниот изглед, што ѝ се допаѓа, што не ѝ се допаѓа, што прави, како го поминува слободното време и какви квалитети бара кај потенцијален партнер. Се верува дека на овој начин се прави почетен избор и се заштедува време што инаку би се потрошило за запознавање на некој што првично не ги дели нашите интереси.
Вештачката интелигенција отиде неколку чекори понатаму. Неодамна се појави вест дека софтверската поддршка за вештачката интелигенција што ја „одржуваше во живот“ сопругата со холограм на еден Јапонец е прекината. Имено, во 2018 година овој Јапонец доби можност да се ожени со холограмска поп-пејачка, која беше создадена од стартап-компанија во 2007 година и која веднаш стана сензација во Јапонија. Јапонецот, како што се наведува во статијата, изјавил дека иако неговата сопруга повеќе не може да разговара со него, неговата љубов кон неа останува непроменета.
Ова нè потсетува на американскиот филм „Her“, во кој главниот лик, осамен и повлечен маж во процес на развод, почнува да користи виртуелен асистент со вештачка интелигенција, кој е програмиран да се развива и да се приспособува на потребите на корисникот. Главниот лик во филмот, затоа, користи оперативен систем, кој го одбрал да има пријатен женски глас и женско име, кое го информира за информации што го интересираат – временската прогноза, бројот и содржината на непрочитаните е-пораки, важните вести од денот, но само оние што одговараат на неговите интереси. Врската помеѓу осамен маж и оперативен систем со женски глас се развива понатаму додека тие почнуваат да дискутираат за разни теми, а мажот се заљубува и емоционално се врзува за својот оперативен систем, од кој добива целосно внимание, прифаќање, чувство на сигурност и припадност.
Дали потребата на луѓето за физичка близина се менува и дали е можно во иднина луѓето всушност да бараат идеални партнери во оперативните системи, кои ќе ги имаат токму оние карактеристики и особини што лицето ги смета за пожелни, што ќе ги филтрира информациите и ќе ги обезбедува само оние што одговараат на интересите на лицето? Дали луѓето во иднина ќе излегуваат на романтична вечера со своите „совршени“ холограмски сопружници? Дали совршенството во меѓучовечките односи навистина постои и дали е воопшто пожелно?
Често се вели дека „спротивностите се привлекуваат“ и дека во партнерството, двојката обично се дополнува меѓу себе. Запознавањето придонесува за љубопитност од двете страни и откривање на она што ја карактеризира другата личност. Човечката природа е да биде љубопитен, што води до нови сознанија за луѓето и светот околу нас. Градењето врски не треба да биде „моментално“, но магијата лежи во процесот на запознавање на другите, каде што учиме многу за себе.
Развојот на технологијата во голема мера го олеснува функционирањето на човештвото, но природната потреба на луѓето е сепак да им обезбедат на своите потомци потребна грижа и физички контакт по раѓањето, со што ќе создадат силни емоционални врски и доверба кај луѓето од нивната блиска околина, а тоа ќе создаде основа за идната потреба на луѓето да се поврзуваат со слични на нив, да пристапуваат кон запознавање и развој на блискост со љубопитност, а потоа да создаваат потомство со нив на кое ќе му пренесат слични вредности. Иднината е полна со неизвесност, нови предизвици и можности на кои треба да се радуваме и да им пристапиме со природна љубопитност и истражување.
Тамара Прекајац Миљков
