Пречки на патот кон промените

Кога се чувствуваме лошо, губиме смисла и сакаме радикални промени во нашето секојдневно функционирање, време е да си го поставиме прашањето: како сакам да ги поминам следните пет, десет или повеќе години?

Повеќето луѓе понекогаш се чувствуваат незадоволни од својот живот или се чувствуваат неуспешни. За некого тоа е привремена појава, додека за други се појавува основно незадоволство од самиот себе, а не е од психопатолошка природа. Таквите ја доживуваат работата како напорна и можеби без перспектива, луѓето од нивната непосредна околина како оптоварувачки… Денес се живее брзо, „бомбардирани“ со разни информации, постојано се споредуваме со другите, воспитувањето деца е тешка работа, пензионерските денови ги прават луѓето осамени… Во такви околности многумина се прашуваат што е поентата.
Причините за незадоволство се различни. Тие често се јавуваат како резултат на моментно расположение, монотона работа и живот, замор или стрес. И во такви ситуации, многу луѓе сакаат да променат нешто.
Со малку размислување, промена на ставот и поинаква организација на времето, секој може да направи мали промени. Тие ќе бидат доволни да продолжиме со приспособено темпо и во согласност со нашите цели, идеи и околности, кои не можат да се променат, а сепак ќе ги намалат незадоволството и притисокот.

Нова животна авантура

Сепак, голем дел од луѓето сфаќаат дека треба радикално да променат некои работи, бидејќи се чувствуваат лошо, немаат смисла и не наоѓаат задоволство во своето секојдневно функционирање. Овие промени се однесуваат на животниот стил, односот кон моментната деловна, приватна и семејна средина. Тие исто така бараат редефинирање или создавање нови животни цели и одговор на прашањето: како сакам да ги поминам следните пет, десет или повеќе години.
Кога ќе ги редефинираме целите или ќе создадеме нови, ќе видиме дека не оди сè толку лесно како што првично замислувавме. Многу фактори влијаат да почнеме да се однесуваме поинаку, да усвојуваме нови навики и генерално да се впуштиме во нова животна авантура, со нови или приспособени цели.
Прво, треба да излеземе од нашата вообичаена рутина или зона на удобност. Нашата комфорна зона не е нешто што подразбира живот во кој сè е решено без материјални судири. Напротив, бара од нас да се потрудиме да го промениме вообичаениот ритам во средината што ја знаеме и која не би сакале, но мораме да ја промениме. Потребни се волја и упорност, откажување од многу работи, повеќе размислување и создавање нови навики. Можеби звучи како клише, но за да смениме нешто, треба да почнеме да се менуваме себеси и нашите навики. Многумина не го сакаат тоа, но потоа сè останува горе-долу исто. Сè што сакаме да промениме останува сон што никогаш нема да се оствари.
Втората пречка со која се среќаваме е научената беспомошност, многу моќен психолошки механизам што се појавува во овој случај, односно кога сакаме да промениме нешто или да вложиме повеќе напори за нешто. Ова ги спречува луѓето да бидат успешни во кој било потфат, па често застануваат некаде на средина. Човекот обично дава разни изговори – од лоши односи со родителите до злонамерна човечка природа, деловната политика на компанијата или институцијата во која работи, до кризна ситуација во земјата или во светот. Секогаш има изговори за она што е тешко.

Напорна работа и волја наместо кратенки

На крајот постојано се бараат кратенки, се бараат лесни решенија, а целта се постигнува со што помалку труд. Ова понекогаш е навистина возможно, иако таквиот исход е или резултат на чиста среќа или производ на долгорочно размислување и планирање. Значи, ова е само навидум лесно решение. Треба да бидете свесни дека постигнувањето на целта и надминувањето на незадоволството бараат посветеност и голем труд, од кој многу луѓе брзо се откажуваат. Потребна е конзистентност и покрај многуте неуспеси, иако без повремени грешки не можеме да напредуваме. И кога ќе формираме нови навики, мора внимателно да ги одржуваме за да не се вратиме во старите рутини.
Горенаведените пречки се надминуваат со волја, па кога малку ќе се привикнеме, промената станува видлива. Ова е дополнителен мотив да се истрае на новиот пат кон промени, а кога ќе видиме за што сме способни, да ги подигнеме нашите цели на повисоко ниво.

Д-р Лазар Мариќевиќ