За време на првите неколку секунди од познанството се одредува почетниот однос меѓу двајца луѓе, т.е. дали ви се допаѓа некој или не. Важно е да бидете заинтересирани, љубопитни, љубезни, но не и извештачени…
Прашањето е едноставно: Дали ќе добиеме втора шанса да оставиме добар впечаток? Различни истражувања велат дека е можно, но не е лесно. Првиот впечаток за некоја личност останува со нас долго време и на сите ни се случува, свесно или несвесно, секогаш да бараме потврда за тој впечаток во однесувањето на друга личност. Затоа постојат две можности: да се вложи малку труд за да се остави добар впечаток првиот пат кога ќе се претставиме или да се вклучиме повеќе во поправањето на тоа како другите нè перципираат вториот пат.
Првите впечатоци се важни во многу области, особено во деловната средина, од интервјуа за работа до тимска работа. Врз основа на тој впечаток и други техники, работодавецот проценува дали некој ќе се вклопи добро во работната средина, ќе придонесе и ќе биде подготвен да учи и да напредува. За некои работни места, потребно е само лицето да биде педантно, што може многу лесно да се утврди, но е потешко кога станува збор за одговорност, особено кога станува збор за јавни работи.
Барање недостатоци
Впечатокот се создава во првите неколку секунди од средбата и го одредува односот меѓу двајца луѓе, т.е. дали ви се допаѓа некој или не. Тука не зборуваме за заљубување и други емоционални состојби што имаат различни карактеристики, туку за тоа каков впечаток сакаме да оставиме кај луѓето што ги среќаваме во нашиот секојдневен живот и дали имаме намера да изразиме отвореност и интерес кон луѓето наместо непријателство. Одбивноста на првата средба може да биде резултат на прашувањето дали таа личност претставува закана, конкуренција, дали сака нешто… Или едноставно ги гледаме другите луѓе со малку почит, фокусирани на барање недостатоци. Социјалните мрежи добро го илустрираат ова – честопати нечиј настап или фотографија е придружена со коментари: видете како се облекол, како мавта со рацете, како зборува, што сака сега, што нè учи сега…
Многу луѓе тврдат дека не е важно каков впечаток оставаат кај другите. Исто така, постојат и такви што се разочарани, подготвени да се откажат од сè, кои ги гледаат луѓето негативно и не размислуваат за впечатокот што ќе го остават. Но ако се вратите малку назад и ја погледнете вашата поранешна врсничка средина, студентска или деловна, ќе видите дека не е баш така. Ние сме подготвени да вложиме дополнителен напор за да оставиме добар впечаток пред некоја личност или во однос на некој проблем, што значи дека тоа ни е важно. Поволниот прв впечаток не значи дека ќе се развие добар однос меѓу двајца луѓе. Потребно е малку време луѓето да се запознаат. Исто е и на работното место, потребно е малку време за да се види како работи една личност, затоа пробната работа е секогаш добра, но не треба да трае една година и подолго отколку што често прават волонтерите или практикантите, туку од три до шест месеци во зависност од видот на работата. Спротивно на тоа, лошиот прв впечаток веројатно значи дека врската нема да се развие добро, ако воопшто се развие.
Она на што обрнуваме внимание кај другите луѓе важи и во спротивна насока: каков впечаток оставаме ние кај другите. Дали сме заинтересирани за некоја личност или за деловен потфат почнува да се гледа од ракувањата, хигиената, стилот на облекување, начинот на кој разговараме… Другата личност го апсорбира и го оценува тоа на ист начин како и ние. Со сигурност можеме да кажеме дека стилот на облекување, кој е првиот што се забележува, е модерна племенска облека по која се препознаваат членови на истата професија, клуб, група врсници, па дури и класа. Всушност, тоа е и најлесниот начин да се имитира некој.
Ракувањето – млитав допир или стискање што „крши коски“ – исто така испраќа слика до другата страна. И ништо од споменатото не е добро, нормалното ракување е доволно за двајца луѓе што се почитуваат едни со други.
Вежбање и подготовка
Иако првиот впечаток може да се подготви и вежба, важно е да се биде заинтересиран за другите луѓе, љубопитен, љубезен, иако има и такви што веруваат дека другите луѓе ќе ги сфатат сериозно само кога се без насмевка на лицето. За првиот впечаток, важно е да се избегне извештаченоста.
Дополнително, важно е да се биде духовно присутен при претставување или запознавање, бидејќи во спротивно може да се добие впечаток за исполнување на формата, а не за желба за вистинска интеракција. Тој момент не мора да трае долго, туку само доволно долго за другата личност да се сети на нас. Ова го отвора патот за стекнување нови пријатели во приватна и деловна средина.
Д-р Лазар Мариќевиќ
(Политика.рс)
