- Зарем на водечките европски политичари не им е јасно дека досегашната конфронтација со Русија беше резултат на американските интереси, а не на нивните? Дека со војната тие беа поголема жртва и од самата Украина? Дека Европа не може да биде обединета, безбедна, стабилна, просперитетна… ако не е заедно со Русија? Дека е тоа една природна целина – огромна и пребогата руска територија и напредна европска технологија! Дека веќе нема идеолошка поделеност! И, наместо тоа, овие безумни европски политичари сакаат да водат долгогодишна војна со Русија! Зошто? Затоа што некој имал намера да ја провоцира Москва, со НАТО на нејзините граници!? Страшно
- Лидер на новиот ЕУ-милитаризам е – Брисел, мотивиран од Париз и Берлин. Апсолутно надвор од умот, таму се одвојуваат огромни средства за да продолжи војната. Се нудат и огромни кредити за членките да ја вооружуваат Украина! Читаш, слушаш, гледаш и не можеш да веруваш. Зар е можно овие европолитичари да не знаат што прават?
Гледаме дека Брисел, Берлин, Париз, Лондон, Рим… сериозно се подготвуваат, за што поподготвено да ги пречекаат Русите! Главните европски лидери, сите во еден глас, повторуваат за некаква безбедносна закана од Русија и јавно се вооружуваат. Првата цел им е што повеќе тие да се истоштат, при целосното уништување на Украина, којашто веќе ја жртвуваа, за потоа да им биде полесно. Сибирската мечка – мора да се уништи! Милитаризација на Европа, ами што?
Тоа е последица на новите политики на Трамп, коишто целосно ги парализираа политичарите на ЕУ. Сиромавите, се загубија во ѓубриштето во коешто дотогаш некако вирееја. Брисел одамна е алатка во реализацијата на американските политики и нивен послушен вазал. Речиси за ништо немаше автентична европска политика. Преку безбедносната доминација, Вашингтон имаше целосна контрола. Како со далечински управувач. И, логично, кога Трамп направи револуција во американската надворешна политика, во Брисел, сите останаа без здив. Не можеа веднаш да ги прифатат промените, бидејќи ќе се видеше нивната политичка ништожност. Не смееја да си плукнат во лице. И, што? Решија да се милитаризираат и да продолжат да војуваат со Русија! Каква храброст! Или, чавки им ги испиле мозоците? Нека им е Господ на помош.
Зарем на водечките европски политичари не им е јасно дека досегашната конфронтација со Русија беше резултат на американските интереси, а не на нивните? Дека со војната, тие беа поголема жртва и од самата Украина? Дека Европа не може да биде обединета, безбедна, стабилна, просперитетна… ако не е заедно со Русија? Дека е тоа една природна целина – огромна и пребогата руска територија и напредна европска технологија! Дека веќе нема идеолошка поделеност! И, наместо тоа, овие безумни европски политичари сакаат да водат долгогодишна војна со Русија! Зошто? Затоа што некој имал намера да ја провоцира Москва, со НАТО на нејзините граници!? Страшно.
Канцеларката на Германија, Ангела Меркел, јасно кажа дека договорите Минск 1 и Минск 2, од 2014 и 2015 година, со коишто се решаваше украинскиот проблем по Крим, беа лажни, без намера да се спроведат! Целта била да се добие време за да се подготви Украина за самоубиствена војна против Русија, којашто и се случи! Ги потпишаа таа и претседателите на Русија, Владимир Путин, на Франција, Франсоа Оланд, и на Украина, Петро Порошенко. Значи, тројката си играла мајтап и го лажела Путин (!?), што беше само американски интерес, никако европски. И сега, кога Трамп ја менува политиката, европските безумници сакаат уште да војуваат!
Да погледнеме и од друг аспект. Од седум, Европа е најмалиот континент. Има 10,18 милиони квадратни километри површина и 50 држави, од кои најголема е Русија (без азискиот дел), а најмал Ватикан. Има 731 милион жители, или 11 проценти од светското население. Европскиот дел од Русија, пак, е нешто над 4 милиони квадратни километри. Значи, Русија е 40 проценти од Европа! Со азискиот дел, таа има вкупно 17,075 милиони квадратни километри, и е најголема на светот! ЕУ има територијата од 4,23 милиони квадратни километри, 449 милиони жители и 27 членки.
И, ако веќе Русија има 40 проценти од територијата на Европа, а сега, со деловите од Украина, има уште повеќе – зошто и се потребни други територии? Од кои причини би сакала Москва да освојува нови делови од Европа? Нема такви и не можат да се замислат. Што ѝ недостасува на Русија за побрз развој, за поголема среќа на нејзините граѓани…, за да го бараат тоа во (окупирана) Европа? Нема такво нешто. Кои нејзини проблеми би ја натерале Москва да тргне на Запад? Нема такви. Ако Москва ја освои и цела Европа, ќе има само – штета! Што ќе ѝ е? Што ќе реши со тоа? Ништо. Единствено, ќе се самоуништи! Старо правило е дека ако нема мотив – нема ниту злочин. И, да не забораваме – во отцепените делови на Украина живеат главно Руси, на коишто Киев им ги имаше укинато сите права!
Еве уште еден аспект на европското апсурдно однесување – и да ѝ ја понудат ЕУ на Русија, Москва нема апсолутно никаков интерес да ја анектира. Ниту цела, ниту која било држава одделно. Тоа е реалноста. Факт е дека, по распадот на СССР, Руската Федерација во ниту еден момент не покажа империјални амбиции. Напротив, бараше соработка со „демократскиот Запад“, вклучувајќи го и НАТО, ама беше грубо одбивана. И тоа не беа европски политики, туку американски ксенофобии останати од Бжежински. Тоа што се случи на времето – во Грузија, и сега – во Украина, зборува само за недискутабилна обврска на Москва да се грижи за сопствената безбедност, од опасноста наречена – НАТО!
Нема никаков индикатор дека Русија сака, ниту може да сака што било друго од Европа, освен пријателство и соработка. Да продолжи да биде голем и најблизок пазар за нејзините (најевтини!) природни богатства, пред сѐ енергијата, коишто се дар божји за Европа. А, како и досега, од свои потреби, западноевропските индустриски инвестиции ќе го забрзуваат нејзиниот економски развој. Апсолутно ништо друго! Случајот со Украина само вулгарно се злоупотребува за да се докаже спротивното.
Лидер на новиот ЕУ-милитаризам е – Брисел, мотивиран од Париз и Берлин. Апсолутно надвор од умот, таму се одвојуваат огромни средства за да продолжи војната. Се нудат и огромни кредити за членките да ја вооружуваат Украина! Читаш, слушаш, гледаш и не можеш да веруваш. Зар е можно овие европолитичари да не знаат што прават?
Најинтересно е што оваа невидена европска воена егзалтација, или занесеност, доаѓа по целосна промена на американскиот однос кон војната во Украина. Трамп рече – „ако јас бев претседател, до оваа војна немаше да дојде“ и, уште поексплицитно – „Киев е виновен за војната“. Така, тој директно призна дека војната ја предизвикаа – САД! Тоа го потврдуваат и извонредниот Џефри Сакс, Ноам Чомски и многу други објективни американски политички аналитичари. Тоа го кажа и Хенри Кисинџер, иако малку повнимателно – дел од одговорноста за војната лежи и во Вашингтон. Дел, ама голем.
Со втората изјава, Трамп прецизираше дека Москва беше намерно провоцирана, со инсистирање за зачленување на Украина во НАТО; дека војната е меѓу САД и Русија, а Украина е само колатерална штета! Целта беше неутрализирање на Русија и нејзино елиминирање од меѓународната сцена. Долгорочно, пак, во контекст на очекуваниот неизбежен судир на САД со Кина, да се спречи нејзиното сојузништво со Русија. Настаните покажа дека американските планери целосно ја утнале работата.
Реални се претпоставките дека намерата била војната, постепено, да се претвори во судир меѓу Русија и НАТО, којшто е пет пати воено посилен! Русија има 1.330.900 војници, НАТО има 5.817.100; соодносот во оружјето е следен – тенкови 12.566 : 12.408; оклопни возила 51.641 : 1.004.844; воени бродови 598 : 2.151; носачи на авиони 1 : 16; авиони 4.182 : 20.633! Огромната предност на НАТО е неоспорна! И, уште нешто – ако членките на НАТО издвојуваат само 2,5 проценти од својот БДП за „одбрана“ годишно, тоа е повеќе од вкупниот руски БДП! Разликата е видлива. Арно ама што да прави ЕУ ако Вашингтон веќе не сака да војува со Москва?
Враќањето на Трамп на чело на САД, можеби беше контроверзно, ама тоа не важи во однос на Украина и Русија. Најавената нова американска политика кон Русија е историски потег. Мировната мисија добро започна, ама има осцилации. Впечаток е дека Трамп се прецени. Војните не се бизнис-зделки. Во барањето решение, Русија мора да се третира на рамноправна основа и не може да ѝ се поставуваат рокови. Тоа мора да биде меѓусебен договор. Никако поинаку. Силен е впечатокот дека останува интересот на Трамп за мир во Украина, што е исклучително важно, иако случајот е крајно компликуван. Останува и надежта дека тој ќе успее. Потребно е време. Решението нема да биде брзо.
Изненадува на пример – зошто Москва максимално не ги користи квалификациите на Трамп за војната? Сите ја осудуваат Русија дека ја предизвика, дека е агресор… А Трамп даде сосем точни оценки. Тоа е голем пресврт.
На секој познавач му беше кристално јасно дека Москва нема никогаш да го прифати НАТО на своите граници, било во Грузија, било во Украина. Москва прецизно го порачуваше тоа. Така беше договорено и при преговорите за обединување на Германија, и меѓу Џејмс Бејкер и Михаил Горбачов – да нема проширување на НАТО кон Исток. Вака, се повтори случајот од октомври 1962 година, само во обратна насока. Тогаш, Вашингтон откри советски ракети на Куба и Џон Кенеди го доведе светот на работ од нуклеарна војна, додека ракетите не се повлекоа. Пораката беше јасна – советски ракети на американска граница не се – прифатливи! Случајот со НАТО во Украина е идентичен – и Русија не дозволува американски ракети на својата граница. Џефри Сакс нагласи дека ако Русија отвореше воени бази во Мексико или Венецуела, САД ќе ги уништеа и двете држави. Очигледно, и Русија смета дека има право на иста политика.
Раководството на Украина ја уништи државата. Зеленски и сите околу него, коишто станаа милионери, неизбежно ќе завршат на ѓубриштето на историјата, а би требало да ги стигне и правдата. Сепак, тоа веројатно нема да се случи бидејќи ќе ги штити – Вашингтон!
За крај, мало финале на политиките на апсурдот. Вкупно 449 милиони жители на Унијата бараат безбедносни гаранции од 340 милиони Американци, против 140 милиони Руси! Браво, бе Руси! Страв и трепет сте. Од каде, само, таква моќ? Клучно во политиката е на противникот да му втераш страв во коски, а вие сте успеале. Секоја чест.
И, каде е тука Македонија? Е, како нас, други – нема! Кога не треба, ние сме барем еден чекор пред Брисел. Така, ако тие решат да одат на Владивосток, ние пред нив ќе стигнеме и на Камчатка! Напред, наши! Што чекате, што не протерате уште некој руски дипломат? Будалите немаат рогови!
Ристо Никовски
Авторот е поранешен дипломат
