Малите лаги можат да помогнат дури и во врските доколку, се разбира, не претерате
Луѓето најчесто лажат од себичност и личен интерес, но постојат и оние мали ситни лаги од страв, кукавичлук, сожалување, љубов, па дури и почит кон другите.
Некои луѓе лажат за да изгледаат попаметни во општеството или за да обезбедат привилегирана позиција и да имаат корист, да ги импресионираат другите, да го зголемат своето влијание во општеството, да се вработат, да стекнат повеќе пријатели или да ја подобрат својата самодоверба.
Психолозите нагласуваат дека луѓето не ја кажуваат вистината од непочитување кон другите. Замислете да ѝ кажете на колешката дека чевлите што штотуку ги купила не се во мода, а фризурата ѝ е лоша… На крајот на краиштата, се заштитуваме со мали лаги. Секогаш кога доцниме на работа наоѓаме изговор, никогаш не признаваме дека сме се успале, нели? Би било тешко да се замисли да му се каже вистината секому во лице. Што би се случило ако на нашата сопруга, сопруг, сосед, пријател или љубовник им кажеме сè што мислиме?
Животот не е лесен за луѓето што секогаш се искрени, често се опкружени со непријатели, а оние околу нив ги сметаат за наивни. Но и не претерувајте – лагите често се враќаат како бумеранг.
Како да ја пронајдете вистинската мера?
Психолозите забележуваат дека особено несигурните луѓе бараат искреност, што не значи дека навистина ја сакаат, па, на пример, тие велат: „Те молам, кажи ми искрено, дека јас сум најдобар… најубав… дека ме сакаш најмногу…“.
Задоволувањето на потребите на другиот пред вашите е основата на целата комуникација. Најважно е разбирањето за другиот, па дури потоа вистината, ако воопшто треба да се каже. Начинот на кој се кажува нешто, вистинскиот момент и познавањето на другата личност се поважни од сè друго. Поединците се фалат со својата чесност и ја сметаат за голема доблест, меѓутоа, многу често зад искреноста се крие агресија и желба на другите да им „истресе сѐ во лице“.
Или како што би рекол филозофот Андре Моро: „Ја сакаме искреноста само кај луѓето што нè сакаат, а искреноста на другите ја нарекуваме дрскост“.
Психолозите би го извлекле следниот заклучок: „За да бидеме искрени со некоја личност, треба добро да ја познаваме, тогаш ќе знаеме колку таа личност е подготвена да ја слушне ’нашата‘ вистина“.
Меѓусебната доверба е најважна работа за разбирање.
Симптоми на лажење
Некои луѓе знаат да лажат без да трепнат, но не се сите толку „талентирани“ за лажење; лицата им поцрвенуваат, се смешкаат само со усните, не со очите, нервозно ги мрдаат рацете и нозете, ги шират зениците, ги креваат веѓите и не го задржуваат погледот кон очите на личноста со која разговараат. Тие се лутат кога некој премногу ги испрашува, нивните движења не се спонтани и им треба време да смислат лага.
Во својата книга „Човекот и лагите“, антропологот Јовица Станојевиќ истакнува една интересна теза дека лагите се наоѓаат низ биосферата и дека кај луѓето тие се само свесно профилирани и почести.
Исто така, нашироко се верува дека политиката е професијата во која луѓето најмногу лажат. Макијавели исто така ги советувал владетелите да се договорат секогаш кога е потребно. Социолозите посочуваат и дека граѓаните понекогаш несвесно им помагаат во тоа бидејќи сакаат да веруваат во она што им е драго, а тоа се, како и обично, мир, подобар животен стандард, економски раст, вработување…
(политика.рс)
