Важно е навистина да ја слушаме другата страна, да го видиме аголот што не го гледаме. Посветете се на сегашниот момент, не преживувајте ги повторно негативните настани од минатото, фокусирајте се на она што е добро
Стресот што го доживуваме често е резултат на недостиг од адаптација на променетите или новите околности во различни сфери на животот. Без разлика на нашето искуство и години, секој од нас се наоѓа во ситуации што не ги планирал или за кои мислел дека ќе бидат поинакви. Училиштето, работата, животот во двојка, доаѓањето на децата, променетите општествени и глобални околности, кризни времиња или развој на технологијата се дел од настаните што со себе носат многу неизвесност и влијаат на нас. Дополнително, животниот пат не е права линија, туку кривулест пат, со многу, поголеми или помали, подеми и падови, навидум безизлезни ситуации и изнаоѓање решенија кои нѐ прават позадоволни и посигурни во себе.
Заробени во ригиден став
Отвореноста за нови или различни идеи ни овозможува да се приспособиме на променливата средина, бидејќи не сме заробени во ригиден став на вообичаените решенија. Под психолошка флексибилност, подразбираме дека човекот е способен да препознае нови промени, да сфати дека треба да се приспособи на различните ситуациски барања, да го промени својот начин на размислување и однесување. Покрај тоа, постои свесност за општоприфатените вредности, за да не се заталка, односно за да не се прибегне кон некои општествено неприфатливи решенија. Не постои флексибилност во многу форми на психопатологија.
Ригидните и нетолерантни луѓе не можат да ги видат мислењата на другите, а со тоа се ограничуваат и себеси и околината. Кој го препознава тоа како лоша особина во себе, може самостојно да реагира. Некои не го гледаат тоа.
А општеството може да страда од затворени ставови што не дозволуваат напредок или рационална промена. Недостигот од дијалог дополнително го поларизира општеството, а луѓето не можат да слушнат различни аргументи и да го променат своето мислење. Разговорот и соочувањето со мислењата се основните методи за разбирање на друга перспектива, бидејќи не сите ги перципираме истите работи.
Оние што се флексибилни уживаат во многуте пресврти, нејаснотии и несигурности. Тие често се снаоѓаат подобро во животот и секако побезболно ги доживуваат неуспехот и неуспехот. Свесни дека животот е полн со неизвесност, овие луѓе се поподготвени да ризикуваат. Самодовербата ја стекнале од претходните проблематични ситуации, но и од грешките што ги надминале.
Тешко е да се премислите и да се залагате за нешто друго. Јавните личности често се критикувани за промена на нивното мислење, но оваа промена може да биде во корист на целото општество. Од друга страна, поединците имаат тенденција да се држат до своите мислења и ставови, иако е очигледно дека тоа не им носи никаква корист или задоволство, често затоа што мислат дека нивната промена би била сфатена како слабост.
За да може човекот да стане пофлексибилен, треба сериозно да се запраша: дали можам да гледам на проблемот од друга перспектива, дали можам да се обидам да го решам проблемот на друг начин? Или можам да се ставам во улога на другиот и да се обидам да разберам зошто размислува поинаку и како можеме да дојдеме до некое заедничко решение? За жал, понекогаш тоа е невозможно, но во повеќето случаи дијалогот и толеранцијата се од корист.
За среќа, флексибилноста и отвореноста се свесен избор и може да се подобрат. На почетокот, треба да се фокусираме на сегашниот момент и да не се задржуваме на минати настани, обично негативни. Ајде да се обидеме да се фокусираме на она што беше добро. Исто така, не е добро да размислувате премногу за иднината бидејќи тоа предизвикува вознемиреност, особено ако мислите дека нешто може да тргне наопаку. Можно е тоа навистина да се случи, но важно е да се обидеме да избегнеме лош исход, колку што можеме.
Важно е навистина да ја слушаме другата страна, да го видиме аголот што не го гледаме, но во исто време не треба да го убедуваме или разговараме со никого. Исто така, важно е да бидеме љубопитни, да се запрашаме што можеме да научиме од тоа или барем да ја направиме ситуацијата попријатна, ако е можно.
Споредувањето е лоша особина
Се советува и да истражувате нови работи. Денес, речиси секоја информација е достапна преку паметните телефони. Затоа треба да најдеме поле што ќе нѐ окупира, треба да стекнеме некоја нова вештина, да читаме и да запознаваме нови луѓе и тоа на секоја возраст од животот, доколку здравјето и другите околности дозволуваат.
Споредувањето со другите е лоша особина што не е пат до среќа или задоволство бидејќи предизвикува завист, особено кога сме запознаени само со дел од сликата. Со отворен дух и ум, секој може да оцени што повеќе му одговара. Тоа води кон промени, без кои стагнираме.
Д-р Лазар Мариќевиќ
