Хомеопатијата е комплементарна на класичниот медицински третман, што значи дека не му се спротивставува и може да се применува заедно со него
Анксиозноста е едно од најчестите нарушувања на модерното време. Таа состојба на внатрешна напнатост, страв или вознемиреност што се јавува како одговор на реална или замислена закана стана секојдневие за многумина. За разлика од нормалното чувство на страв што е поврзано со специфична опасност, вознемиреноста честопати нема јасна причина и може да биде долготрајна, попречувајќи го секојдневното функционирање. Може да се манифестира преку психолошки симптоми како што се немир, исчекување на нешто лошо, општа несигурност и друго или преку разни физички манифестации како што се забрзано чукање на срцето, потење, мускулна напнатост, проблеми со варењето…
Ако трае подолго и го нарушува квалитетот на животот, вознемиреноста се претвора во сериозно анксиозно растројство и бара стручна помош. Често се решава заедно со психотерапија и некои други методи на лекување. Еден од успешните пристапи е хомеопатијата.
– Во мојата хомеопатска пракса многу често среќавам млади луѓе што страдаат од анксиозност со најчести симптоми во форма на панични нарушувања, опсесивно-компулсивен синдром и фобии, што значително ја намалува нивната удобност во животот. Често примам пациенти со слика за физичка симптоматологија, така што по детална дискусија и по прегледување на медицинската документација, дојдов до заклучок дека зад тегобите се крие долготрајна анксиозност, што доведува до функционално физичко нарушување во форма, на пример, на иритабилно дебело црево, чести мокречки тегоби, срцева аритмија – вели прим. д-р Љиљана Бајиќ-Бибиќ, специјалистка по интерна медицина и хомеопатија.
Според неа, хомеопатијата е природен и сеопфатен метод на лекување и е многу ефикасна во лекувањето анксиозни пациенти, кои најчесто се мотивирани да се лекуваат хомеопатски поради нетоксичноста на хомеопатските лекови, кои не ги намалуваат психофизичките способности за време на терапијата и не создаваат навика. Хомеопатскиот пристап се стреми да ја разбере и балансира внатрешната динамика на пациентот – неговата физичка конституција, емоционалните реакции и индивидуалните модели на однесување. Во хомеопатски разговор се зема предвид целата личност, а лекот се избира врз основа на индивидуалните карактеристики. Важно е да се нагласи дека хомеопатскиот лек треба внимателно да го избере стручен хомеопат, бидејќи погрешниот избор може да го забави процесот на лекување. Исто така е важно да се знае дека хомеопатијата е комплементарна на класичниот медицински третман, што значи дека не му се спротивставува и може да се применува заедно со него.
– Често препорачувам психотерапија доколку за време на хомеопатскиот преглед проценам дека е неопходна за пациентот, како и промена на животниот стил, што заедно дава најефикасни резултати. Во пракса е докажано дека правилно спроведената хомеопатска терапија може да придонесе за значително намалување на симптомите на анксиозност, чувство на внатрешна сигурност и враќање во радосен и исполнет живот – заклучува прим. д-р Бајиќ-Бибиќ.
Мариота Влаисављевиќ
(Политика.рс)
