Особено е опасна доколку настане во бременоста, бидејќи доколку остане непрепознаена и нетретирана, може да биде ризик-фактор за спонтан абортус. Бактерискиот вагинитис и трихомонијазата се третираат антибиотски, задолжително со пробиотска поддршка
Вагиналните инфекции се релативно честа појава во животот на најголем дел од жените. Иако причинителите се во принцип, очекувано, од бактериско и габично потекло, сепак, првиот услов да дојде до вагинална инфекција е нарушување на нормалната вагинална микрoфлора. Во здравата вагина доминираат млечнокиселински бактерии што продуцираат високи концентрации на млечна киселина и одржуваат кисела пХ = 3,5-4,5, која дејствува заштитно против инфекции. При нарушување на нормалната вагинална микрoфлора, се губи киселоста на вагината и се создаваат услови за појава на вагинални инфекции.
Многубројни се причините поради кои доаѓа до нарушување на вагиналната микрофлора: намален имунитет, ПМС, исхрана богата со шеќери и кисела храна, внесување големи количества алкохол, често користење базени и спа-центри, престој во ладна вода и долго носење мокра облека, носење синтетичка и премногу тесна облека, стрес и недоволно сон, лошa интимна хигиена и употреба на тампони, незаштитени полови односи, бременост, дијабетес и долготрајната употреба на антибиотици и хормонски препарати.
Најчести вагинални инфекции се бактериски вагинитис, трихомонијаза и кандидијаза, при што секоја од нив има соодветни симптоми и начини на третман.
Бактериски вагинитис е предизвикан обично од анаеробни бактерии (најчесто гарднерела вагиналис), кои го користат падот на отпорноста на организмот и прекумерно се размножуваат во вагината. Симптомите опфаќаат: перинеално чешање, пецкање, болки при полов однос, обилен секрет, непријатен мирис. Трихомонијаза е честа сексуално пренослива болест (незаштитен полов однос), која се карактеризира со жолто-зелен секрет со непријатен мирис. Пациентките се жалат на печење и чешање во пределот на надворешните гениталии и болки при мокрењето. Особено е опасна доколку настане во бременоста, бидејќи доколку остане непрепознаена и нетретирана, може да биде ризик-фактор за спонтан абортус.
Бактерискиот вагинитис и трихомонијазата се третираат антибиотски, задолжително со пробиотска поддршка.
Кандидијаза е најчеста габична инфекција (кандида албиканс), која се карактеризира со чешање, зголемена вагинална секреција (урдест бел секрет), непријатна миризба (мирис на квасец), а често пациентките се жалат и на болно мокрење. Терапијата е со локален антимикотик во облик на вагиналети, како и орален и/или вагинален пробиотик за да се забрза обновувањето на нормалната вагинална микрофлора.
Поради сето ова, кај жените е особено важно да се одржуваат концентрациите на млечнокиселински бактерии и млечна киселина, а со тоа и кисела пХ во вагината. За оваа цел е важно да почитуваме некои правила во однос на соодветна исхрана, суплементација и вагинална хигиена.
Во поглед на исхраната, корисно е да се исклучат јаглехидратите, а да се зголеми внесот на течности, пред сѐ чаеви, како што се чај од рузмарин, чај од мајчина душица итн. Суплементацијата треба да биде во насока на засилување на вашиот имунитет преку редовен внес на витамин Ц (минимум 200 мг дневно), пробиотици, бетаглукани и цинк (10 мг/дневно). Во однос на правилната вагинална хигиена, важно е да не користите тампони или парфимирани продукти во вагината. Наместо тоа, одржувајте ја интимната нега со пХ неутрални средства. Облеката треба да биде памучна и комотна и треба да се избегнува долго седење во влажни костими за капење. Уринирајте фреквентно, и секогаш по сексуален однос, кој редовно треба да биде со заштитни средства (презервативи).
За добро вагинално здравје може да помогне и повремена вагинална апликација на вагинални пробиотици (пр. лактобацилус ацидопилус), како и препарати на база на млечна киселина и изофлавони. Пробиотиците ја обновуваат вагиналната микрофлора, ја инхибираат колонизацијата на патогени, ја враќаат природната кисела пХ на вагиналната слузница и на сите овие начини помагаат за искоренување на вагиналните инфекции. Млечната киселина ја намалува вагиналната пХ, со што ги инхибира патогените соеви и ги намалува инфекциите на горниот генитален тракт.
Изофлавоните го зголемуваат нивото на гликоген и на тој начин ги намалуваат симптомите на атрофија на слузницата (јадеж, болка, еритем). Доколку вагиналните проблеми траат повеќе од 7-14 дена, или се повторуваат, тогаш задолжително јавете се кај вашиот гинеколог, поради ризик од посериозни инфекции и последици по фертилноста.
Авторот е м-р по фармација и топедукатор
