Најголем проблем со глаукомот е што пациентот во почетокот нема симптоми, бидејќи штетата е мала и се јавува на периферијата на визуелното поле, а пациентот сѐ уште гледа јасно. Кога се појавуваат проблеми со видот, тогаш оптичкиот нерв веќе е значително и неповратно оштетен
Глауком претставува синдром што се карактеризира со оштетување на оптичкиот нерв со последователни промени во видното поле и повремено или трајно зголемување на интраокуларниот притисок. Интраокуларниот притисок се зголемува поради задржување премногу течност во окото. Ако интраокуларниот притисок е покачен, а не се третира или регулира подолг временски период, поради притисокот врз нервните влакна на оптичкиот нерв, доаѓа до нивно оштетување. Најголем проблем со глаукомот е што пациентот на почетокот нема симптоми, бидејќи штетата е мала и се јавува на периферијата на визуелното поле, а пациентот сѐ уште гледа јасно. Кога се појавуваат проблеми со видот, тогаш оптичкиот нерв веќе е значително и неповратно оштетен, а симптомите се: многу висок очен притисок, значителен пад на видната острина, заматен вид, болки во пределот на очите, главоболка, гадење и повраќање.
Нетретираниот глауком е водечка причина за слепило кај луѓе над 40 години. Поради оваа причина, клучен фактор за превенција од глауком се редовните офталмолошки прегледи кај пациентите над 40-годишна возраст, најмалку еднаш годишно. Глаукомот се дијагностицира со мерење на интраокуларниот притисок и испитување на оптичкиот нерв. Во случај на сомнеж за глауком, правилниот третман може да ја забави или запре понатамошната прогресија на болеста. Третманот со глауком се изведува со капки, ласерски или оперативно, што зависи од состојбата на пациентот, односно колку е оштетен видот во моментот кога ќе се потврди дијагнозата на глауком.
Ризик-фактори за појава на глауком се: покачен крвен притисок, хипотиреоза, дијабетес; возраст над 40 години; генетски предиспозиции; значајна кратковидост; честа и долготрајна терапија со кортикостероиди, како и повреди на очите.
Покрај ова, се смета дека васкуларната дисрегулација и оксидативниот стрес се два механизми што може да доведат до поголем ризик за развој на глауком.
Истражувачите сметаат дека исхраната може да има ефект при контрола на овие два механизми за да се намали ризикот за развој на глауком.
Внесувањето каротиноиди и витамини А, Ц и Е, преку овошје и зеленчук (моркови, брокули, спанаќ, магданос, бадеми, лешници, сончоглед) и јајца, може да биде поврзано со намалена зачестеност на глауком кај постари жени. Каротиноидите – лутеин (10 мг/ден) и зеаксантин (2 мг/ден) имаат силни антиоксидативни ефекти и, преку намалување на нивото на оксидативен стрес, како и спречување на штетните ефекти од сината светлина и УВ-зрачењето, може да имаат невропротективни ефекти при глауком.
Освен тоа, внесувањето на омега-3 масните киселини преку консумација на морска риба (лосос, сардини, туна, харинга) двапати неделно ги заштитува малите крвни садови што се наоѓаат во очите. Затоа, омега-3 масните киселини може да бидат клинички важна опција во третманот на суво око кај пациенти со глауком што користат капки за глауком.
Авторот е м-р по фармацијаи топедукатор
