„Мафијашките“ ликвидации не значеа само убиства на криминалци и пред сѐ на лидери на кланови туку и смрт на полициски инспектори и политичари што беа цел на мафијата. Статистички гледано, најмногу вакви убиства имало во февруари. Издвојуваме кои сѐ членови на криминални кланови и носители на општествени и јавни функции беа ликвидирани во соседна Србија во вториот месец од годината
Во 1990-тите години Белград важеше за град полн со криминал и мафијашки кланови, па, во согласност со тоа, во главниот град на Србија речиси секојдневно се случуваа убиства.
Сепак, сите убиства не привлекуваа еднакво внимание во јавноста. Оние што беа категоризирани како „мафијашки“ имаа многу посилно медиумско внимание. „Мафијашките“ ликвидации не значеа само убиства на криминалци и пред сѐ на лидери на кланови туку и смрт на полициски инспектори и политичари што беа цел на мафијата. Статистички гледано, најмногу вакви убиства имало во февруари. Издвојуваме кои сѐ членови на криминални кланови и носители на општествени и јавни функции беа ликвидирани во соседна Србија во вториот месец од годината.
На 13 февруари 1995 година е убиен Михајло Дивац
Убиен е пред белградскиот хотел „Путник“. Таму биле сместени учесниците на боксерскиот турнир „Белградски победник“, а тој околу осум часот наутро заминал во хотелот да се фотографира со посвета од натпреварувачот Славиша Поповиќ. Излегувајќи од хотелот, му пречело како го гледа боксерот Радован Радусиновиќ. Откако биле разменети неколку збора, извадил пиштол и испукал шест куршуми во правецот на Радусиновиќ и неговиот пријател. Потоа истрчал надвор, велејќи им на пријателите да трчаат бидејќи „ги ранил луѓето“. Тој беше убиен од куршум во грбот.
Инспекторот Драган Радишиќ беше убиен на 1 февруари 1996 година
Инспекторот на Одделението за сексуални и крвни прекршоци СУП Белград бил ликвидиран во Карабурма, пред зградата во која живеел, на улицата Маријана Грегоран бр. 49. Ниту нарачателот ниту директниот сторител на делото никогаш не биле идентификувани, а камоли изведени пред правдата.
Било рано наутро кога Радишиќ со торби во рацете се враќал од продавница. Убиецот, очигледно добро познавајќи ја рутината на инспекторот, го чекал на влезот од зградата, каде што од пиштол со придушувач испукал 18 истрели кон него. Сопругата на Радишиќ го пронашла телото во локва крв.
Раде Ќалдовиќ-Ќента, кум на Аркан, е убиен на 15 февруари 1997
Во јавноста познат како венчален кум на Аркан и Светлана Ражњатовиќ-Цеца, Ќента беше убиен навечер, на Француската улица во Белград, веднаш по излегувањето од ноќниот клуб „Ф6“. Непознат убиец со автоматско оружје со придушувач го застрелал преку страничниот прозорец додека седел во своето возило. Покрај Ќента, убиена е и неговата долгогодишна пријателка Маја Павиќ, телевизиска водителка во студио Б и ТВ Пинк. Ќента е едно од последните познати имиња на белградското и европското подземје што важеа за членови на старата гарда на жестоки момчиња, кои долго време владееја со европскиот и српскиот асфалт.
На 20 февруари 1997 е убиен Владимир Ковачевиќ-Треф
Познатиот возач и контроверзен бизнисмен Владимир Ковачевиќ, познат како Влада Треф, е убиен пред белградскиот „Сава центар“, кога одел кон својата фирма, која се наоѓала таму. Убиецот испукал четири истрели на паркингот, од кои три го погодиле Ковачевиќ. Тој починал на самото место. Имал 39 години.
Бојан Петровиќ е ликвидиран на 28 февруари 1998
Бојан Петровиќ е убиен од рафали од автоматски пушки на двајца напаѓачи додека со својот „јагуар“ на семафор во центарот на Белград чекал да се вклучи зелено светло. Се шпекулираше, но никогаш официјално не беше потврдено, дека убиството е одмазда за исчезнувањето и ликвидацијата на американската армија. Многумина го споменаа и како директно одговорен за смртта на Зоран Димитров-Жуќа, кого наводно го поканил да се сретне за да има бизнис со своите пријатели од Црна Гора. Жуќа беше убиен истата вечер. Немаше сведоци.
Бившиот министер за одбрана Павле Булатовиќ е убиен на 7 февруари 2000
Поранешниот министер за одбрана на СР Југославија е убиен додека седел во ресторанот на фудбалскиот клуб Рад во Бањица. Како што подоцна покажа истрагата, убиецот наишол на стадионот, криејќи се во темнината веднаш до ресторанот и до прозорецот кон кој бил свртен Булатовиќ.
Потоа следувал рафал од автоматска пушка, со калибар 7,62 мм. Некои тврдат дека станува збор за домашна М-70, а други за калашников. Убиецот не е откриен.
Одмазда за убиството на Аркан – Босанац ликвидиран од Земунскиот клан на 13 февруари 2000
Иако никогаш не е докажано, се верува дека Мирко Томиќ-Босанац бил првата жртва на Земунскиот клан за одмазда за убиството на Жељко Ражњатовиќ-Аркан, кое се случи неполн месец претходно. Томиќ бил во својот автомобил „голф“, кој се движел по булеварот Никола Тесла во Нов Белград, од правец на Земун. Околу 20.30 часот наеднаш од левата страна полека му се приближил непознат автомобил.
Во моментот кога двата автомобила се движеле еден до друг, во возилото во кое бил убиецот почнале да се спуштаат стаклата на задното седиште, се појавила цевка и потоа одекнале рафали од огнено оружје. Кобните истрели ги пробиле вратата и стаклото од „голфот“ и го погодиле Томиќ во градите. Иако смртно ранетиот Босанац продолжил да вози, набрзо ја изгубил контролата и удрил во столб, блиску од зградата на поранешна ЦК.
Во филмска потера ликвидиран Радослав Трлајиќ-Бата Трлаја на 25 февруари 2000
Ликвидиран е во Нов Белград, во улицата Д-р Иван Рибар. Имал 37 години. Водачот на новобелградскиот клан е убиен по филмска потера и пукање. Бата Трлаја бегал од напаѓачите, но тие го стигнале и му пресудиле пред влезот на зграда на околу 500 метри од местото каде што живеел.
Сторителите не се пронајдени. Се верува дека Трлајиќ бил убиен во бранот одмазда за ликвидацијата на Жељко Ражњатовиќ-Аркан на 15 јануари 2000 година, иако тоа никогаш не било докажано.
