Куасипа – азиска жаба
Куасипа припаѓа на родот жаби од фамилијата дикроглосидае. Споменатиот род нема заедничко име, но многу поединечни видови се нарекуваат боцкести жаби. Се сретнуваат во Источна и Југоисточна Азија, од Тајланд и Камбоџа, како и во јужните и источните делови на Кина. За првпат биле предложени како подрод на рана, а последователно куасипа беа подигнати на ниво на род, а молекуларните филогенетски анализи ја потврдија монофилијата.
Многу поединечни видови првично биле опишани во родот рана. Дури и по поделбата на многу широката рана на помали таксони, жабите сега во куасипа продолжија да припаѓаат на вистинското семејство жаби (ранидае), понекогаш како потфамилијата дикроглосидае, сè додека дикроглосидае не беше подигната на семејно ниво. Меѓутоа во науката сѐ уште постојат отворени прашања за оваа тематика.
Капут мортум – алхемиски термин
Капут мортум (Caput mortuum) е латински термин чие буквално значење е „мртва глава“ или „безвредни остатоци“, а како термин се користел во алхемијата (протонаучна практика во која биле комбинирани елементи на хемија, физика, астрологија, уметност, семиотика, металургија, медицина, мистицизам и религија. Алхемичарите тежнееле кон остварување на три цели. Најпозната цел на алхемијата е остварувањето трансмутација на кој било метал во злато или сребро). Конкретно терминот означува бескорисна супстанција што останала од хемиска операција како што е сублимација и олицетворение на опаѓање и распаѓање. Алхемичарите го претставиле овој остаток со стилизиран човечки череп, буквално глава на смртта.
Големата торква од Снетишам
Големата торква од Снетишам е голема торква од првиот век пред нашата ера. Се оценува како едно од најдобрите предмети на раната келтска уметност во изразито британски келтски стил. Оваа торква е најспектакуларниот предмет, покрај другите артефакти што беа пронајдени во 1950 година во близината на селото Снетишам во Норфолк, Источна Англија. Се одликува со високо ниво на изработка и беше купена од Британскиот музеј.
Беше случајно пронајдена од страна на земјоделец додека ја обработувал својата нива. Била закопана со нараквица и паричка, што помогнало во датирањето. Оттогаш во близината се пронајдени многу артефакти, но археолозите сметаат дека големата торква е најважното откритие од Снетишам.
Тежи нешто повеќе од еден кг и главно е направена од злато и сребро. Со оглед на големото количество благородни метали пронајдени на локалитетот, покрај софистицираниот дизајн на луксузниот накит како што е овој, се претпоставува дека областа околу Снетишам можеби била поврзана со кралското семејство од келтското племе Ицени, кое живеело во овој дел на Англија во антиката.
Елиптична галаксија во соѕвездието Лав
НГЦ 3384 е елиптична галаксија во соѕвездието Лав. Галаксијата беше откриена од Вилијам Хершел во 1784 година како дел од каталогот Хершел 400. Големата старост на ѕвездите во централниот регион на НГЦ 3384 беше потврдена по анализата на нивната боја. Беше откриено дека повеќе од 80 отсто се ѕвезди од т.н. Популацијата 2, кои се стари над милијарда години. Споменатата галаксија ѝ припаѓа на групата M96, група галаксии во соѕвездието Лав, која понекогаш се нарекува Група Лав 1. Во оваа групација влегуваат и објектите на Месиер M95, M96 и M105. Сите овие објекти се видно блиску еден до друг на небото.
Саро – еманципирани Африканци
Во почетокот на 19 век, Кралската британска морнарица првично преселила ослободени африкански робови во Фритаун, Сиера Леоне. Преселувањето е условено од тогашната британска политика за укинувањето на меѓународната трговија со робови, како и британскиот закон за трговија со робови од 1807 година. Оние ослободени рабови што мигрирале назад во Нигерија од Сиера Леоне, во текот на неколку генерации, почнувајќи од 30-тите години на 19 век, станале локално познати како Саро. Оттука Саро културно потекнуваат од Креолите во Сиера Леоне, со корени од предците на народот Јоруба во Нигерија.
Сродната заедница на луѓе била исто така позната како Амаро и била составена од мигранти од Бразил и Куба. Саро и Амаро се населиле и во други западноафрикански земји како што е Златниот брег (Гана). Тие главно биле ослободени од различни западноафрикански и латиноамерикански земји како Сиера Леоне, Бразил и Куба. Ослободените Африканци од Бразил биле попознати како Агудас, а повеќето од повратниците од Латинска Америка или Амаро почнаа да мигрираат во Африка откако ропството беше укинато на континентот, додека други од Западна Африка, или Саро, беа повторно заробени и ослободени робови што веќе живееја во Сиера Леоне. Многу од повратниците избраа да се вратат во Нигерија од културни, мисионерски и економски причини. Иако многумина првично биле посветени англофили, подоцна усвоиле домороден и патриотски став за нигериските работи поради порастот на дискриминацијата во 80-тите години на 19 век, а и подоцна биле познати како културни националисти.
Ескрик – златен прстен од раниот среден век
Ескрик е златен прстен со голем син скапоцен камен и црвен стаклен клизон, кој датира од периодот на 5-6 век од нашата ера. Беше откриен е на 22 мај 2009 година, во поле во близината на Ескрик, северен Јоркшир, со детектор за метал. По успешната кампања за финансирање, прстенот беше купен од музејот во Јоркшир за 35.000 британски фунти.
Некои од карактеристиките на прстенот се состојат од централен скапоцен камен од кабохон што е опкружен со четири триаголни ќелии. Во една од триаголните ќелии и четири од интерстицијалните простори сè уште се присутни стаклени лизгалки. Квадратната рамка на рамката е поставена на основа со осум лобуси. Лобусите наизменично се украсени со златни гранули и со жица со мониста што опфаќа дополнителни златни гранули. Онаму каде што оваа платформа се среќава со обрачот со кружен пресек се поставени уште три златни гранули.
Во јануари 2013 година, голем број експерти од британските универзитети се собраа во Јорк на конференција организирана од универзитетот и музејот во Јоркшир за да разговараат за природата и значењето на прстенот. Тогаш беше утврдено дека е од 5 или 6 век, а не од 10 или 11 век, како што првично се веруваше. Се верува дека прстенот потекнува од средновековна Франција, а познавачите укажале дека му припаѓал на крал или кралица, а не на епископ како што била претходната теорија. Д.Ст.
